Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21669 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13417 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Dörtyol 1. İş MahkemesiTarihi : 26/06/2014Numarası : 2013/283-2014/314 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalı iş yerinde 2.8.2011 gününden itibaren çalıştığını, iş akdini çalışma süresi boyunca fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatilde çalışma yaptığı halde karşılığı ücretlerin ödenmemesi, yıllık izin kullandırılmaması ile asgari geçim indirimi ödenmemesi nedeniyle 4.6.2013 günü haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram genel tatil ücreti ve asgari geçim indiriminden oluşan alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davacı tanıklarının davacının çalıştığı iş yerinde aynı dönem içerisinde çalışmadıklarından beyanlarına itibar edilmediğinden davacının fazla mesai ve bayram tatillerinde çalışma olgusunu kanıtlayamadığı gerekçesiyle feshin haklı nedenle yapıldığının kabul edilemeyeceğinden bahisle kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti istemlerinin reddine; asgari geçim indirimi ve yıllık izin ücreti istemlerinin kabulüne karar verilmiştir. Dosya kapsamına göre, davacı D.. L..na demirleyen davalıya ait gemilerde işçi olarak çalışmış olup tanıklarından E.. S..'in limandaki kulübesinde devamlı kalıp balıkçılık yaptığı, diğer tanık Ö.. Z..'nun da limana giriş-çıkış yapılan bölümde kapı görevlisi olarak çalıştığı sabittir. Şu haliyle limandaki gemilerde çalışan davacının çalışma koşulları ve saatleri konusunda davacı tanıkları bilgi sahibi kişiler olup mahkemece alınan beyanları da bu konuda yeterlidir. O halde bu tanıkların beyanlarına itibar edilmeli; fazla çalışma, ulusal bayram genel tatilde çalışma ücret alacakları bu beyanlar gözetilerek belirlenmelidir. Mahkemenin davacı tanıklarının beyanlarına itibar etmemesi doğru değildir. Kaldı ki, davacının fesih nedenlerinden biri asgari geçim indirimi alacağının ödenmemesi olup mahkemece bu alacağın bulunduğu kabul edilip hüküm altına alındığına göre davacının iş akdinin feshi haklı kabul edilip kıdem tazminatına da hükmedilmelidir. Ayrıca davacı asgari geçim indirimi alacağı için en yüksek banka mevduatı faizi yürütülmesini istediği halde mahkemece yasal faize hükmedilmesi de doğru olmamıştır. Şu durumda, asgari geçim indirimi için yasal faizi aşmamak üzere en yüksek banka mevduat faizi yürütülmesine karar verilmelidir. Anılan yönler gözetilmeksizin verilen karar usul ve yasaya aykırı olduğundan bozulması gerekmiştir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 27/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.