Mahkemesi : Adana 3. İş MahkemesiTarihi : 15/04/2014Numarası : 2013/352-2014/315 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1- Davacı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, fazla çalışma, genel tatil, yıllık izin ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının davalı işyerinde çalıştığı süre uyuşmazlık konusudur. Davacı 2006 yılının 9. ayından 15.11.2012 tarihine kadar davalı işyerinde sigortasız çalıştığını ve iş akdinin davalı işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak sona erdirildiğini iddia etmiş, davalı ise davacının kendilerine ait işyerinde çalışmadığını savunmuştur. Davacı tanıkları iddia gibi, davalı tanıkları ise savunma gibi beyanda bulunmuşlardır. Mahkemece davacının hizmet süresine ilişkin iddiası doğru kabul edilmiş ise de, dosya kapsamında yapılan incelemede, davacının 18.10.2012 tarihinde Adana Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü Sosyal Güvenlik Merkezine şikayette bulunduğu, ancak kurum tarafından rapor hazırlanmadan 06.11.2012 tarihinde el yazısı ile yazılmış ve imzalanmış şikayetten vazgeçme dilekçesi verdiği, dilekçesinde davalı nezdinde çalışmadığını, davalıya ait inşaatın bulunduğu yerde seyyar satıcılık yaptığını, yaşadığı maddi sıkıntı nedeniyle şikayette bulunmuş olduğunu beyan ettiği anlaşılmaktadır. Davacı, kuruma vermiş olduğu bu dilekçesi ile bağlıdır. Bu nedenle davacının davalı işyerinde resmi kayıtlarda olduğu şekilde 16.04.2011-03.11.2011 tarihleri arasında çalıştığının kabul edilmesi gerekmektedir. Mahkemece bu hususun gözetilmemesi hatalı olup bozma nedendir. Yapılacak iş davacının 16/04/2011-03/11/2011 tarihleri arasında çalıştığının kabulüyle talep ettiği işçilik alacaklarını bu hizmet süresine göre değerlendirmektir. 2- Mahkemenin kabulüne göre de; taraflar arasında fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının bulunup bulunmadığı hususu da uyuşmazlık konusudur. Mahkemece davacı tanıklarının beyanına itibar edilerek fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacakları kabul edilmiştir. Belirtilen alacakları ispat yükü davacı işçi üzerindedir. Davacı tanıkları işyeri çalışanı olmadığından davacının çalışma sistemini bilmesi mümkün değildir. Bu nedenle beyanlarına itibar edilemez. Taleplerin reddi yerine ispatlanmış olduğunun kabulü ile hüküm altına alınması da doğru olmamıştır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.