Mahkemesi : Bursa 6. İş MahkemesiTarihi : 03/04/2014Numarası : 2012/338-2014/171 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işyerinde 18/05/2007-11/07/2012 tarihleri arasında şef olarak, 1 Ocak Yılbaşı Günü dışında kalan tüm genel tatil günleri dahil olmak üzere, 08:00-20:00, Cumartesi günleri 08:00-13:00 saatleri arasında çalıştığını, saat 20:00 den sonra da çalışmasının olduğunu, bu çalışmalarının karşılığı olan ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ve ulusal bayram, genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davacının haftalık çalışmasının 45 saat olduğunu, davacının satış yöneticisi olarak çalıştığını ve satış hedef primi aldığını, kendi çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini, bunun sonucu da aldığı prim miktarının yükseldiğini, çalıştığı sürece hak kazandığı ücret, prim, genel tatil ücretlerinin tam olarak ödendiğini, son aylık brüt ücretinin 2.370,30 TL olduğunu, ayrıca yılda 4 ikramiye aldığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının tanık beyanlarından dini bayramlar ile 1 Ocak günü dışında kalan ve dini bayramların arife günü de dahil olmak üzere tüm genel tatil günlerinde çalıştığı, haftalık 10,5 saat fazla mesai yaptığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır. Mahkemece davacının fazla mesai ücreti talebi hüküm altına alınmış ise de davacının yaptığı görevler dikkate alınarak (organizasyon şemasında üstünde amirinin olup olmadığı önemli olmayıp) fiilen çalıştığı yerde davacıya emir ve talimat veren amirinin bulunup bulunmadığı araştırılmalı, araştırma sonucu davacının çalıştığı yerde kendisine emir ve talimat veren bir amirinin bulunmadığının anlaşılması halinde mesai saatlerini kendisinin düzenlediği kabul edileceğinden fazla mesai ücret talebinin reddine karar verilmelidir. Yapılan araştırma sonunda, davacının çalıştığı yerde kendisine emir ve talimat veren bir amirinin olduğu tespit edildiği takdirde davacının fazla mesai alacağı değerlendirilmelidir. Davacı kendisine bağlı satış şefi ve satış temsilcilerini denetlemektedir. Davacının satış temsilcilerinin çalışma sistemine paralel bir çalışma sistemi ile çalıştığı, tıpkı satış temsilcileri gibi belli hedeflerin gerçekleştirilmesine bağlı olarak prim karşılığı çalıştığı anlaşıldığından, yapılan prim ödemelerinin fazla mesaisini karşılayıp karşılamadığı araştırılıp belirlenmelidir. Bu araştırma sonucunda davacıya ödenen primlerin yaptığı fazla mesai karşılığı ödenmesi gereken ücreti karşılamadığının anlaşılması halinde aradaki farkın davacıya fazla mesai ücreti olarak ödenmesi gerekmektedir. Mahkemece açıklanan bu hususlar üzerinde durulmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.