Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21438 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12123 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Alanya İş MahkemesiTarihi : 08/04/2014Numarası : 2012/452-2014/217 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine; 2-Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait otelde soğuk şefi olarak net 2685,00 TL ücret ile 12/04/2008 tarihinden 31/10/2012 tarihine kadar çalıştığını, kış döneminde son iki yıl elden yarım maaş ödendiğini, kışın belirli dönemlerde davalıya ait diğer otellerde çalıştığını, 31/10/2012 tarihinde otelin kapanması nedeni ile sigortasız olarak yarım ücret karşılığı çalışması ve boş senede imza atmasının istenmesi üzerine davacının bunu kabul etmediğini, bu sebeple davalıya kıdem ve ihbar tazminatı ve alacaklarının ödenmesi için ihtarname gönderdiğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacağının işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının mevsimlik işçi statüsünde çal??ştığından 1 yıllık çalışma süresini tamamlamadığını, kıdem tazminatı alacağı olmadığını, 12.00-20.00 saatleri arasında çalıştığını ve haftada 1 gün hafta tatilinin olduğunu, günlük 1,5 saat molasının olduğunu, maaşlarını banka kanalıyla aldığını ve maaş bordrolarında davacının imzalarının bulunduğunu bu nedenlerle müvekkili şirketten herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını, belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece; davanın fazla mesai alacağı yönünden kabulüne, diğer alacak taleplerinin reddine karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı yapmış ise, süresi ve karşılığının ödenip ödenmediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda davacı 10.00-22.00 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiş, davalı ve davacı tanık beyanları çalışma süresi bakımından çelişkili olduğu anlaşılmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık anlatımlarında geçen çalışma süresinin ortalaması, hesaplamada esas alınmıştır. Ancak davacı tanığı A.A'nın beyanına göre işyerinde parmak okutmak sureti ile puantajlar tutulduğu beyan edilmiş, ayrıca; işveren, giriş çıkış saatlerini gösterir puantaj kayıtları ibraz etmiştir. Öncelikle bu puantaj kayıtlarının gerçekten davacı tanığının da beyan ettiği gibi parmak okutmak sureti ile tutulduğu anlaşılırsa fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında bu kayıtlar esas alınmalıdır. Eğer puantaj kayıtlarının gerçeği yansıtmadığı tespit edilirse tanıklar yeniden dinlenilerek tanık beyanları arasındaki çelişki giderilmeli, çelişki giderilemiyorsa mahkemece doğruluğuna inanılan tanık beyanları doğrultusunda hesaplama yaptırılarak sonuca gidilmelidir. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin olunan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, fazla alınan temyiz harcın istek halinde davacıya iadesine, 24/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.