Mahkemesi : Antalya 2. İş MahkemesiTarihi : 06/05/2014Numarası : 2013/262-2014/216 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı, davalı işyerinde temizlik işçisi olarak çalışırken yaptığı fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödenmediğinden bahisle bu işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacının taşeron firmalar işçici olarak çalıştığını, kendisinden hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davalı Belediyenin temizlik ve ilaçlama hizmetini ihale yoluyla hizmet alımı yaparak yürüttüğü, dolayısıyla davalı belediye ile dava dışı şirketler arasında İş Kanunun 2/6.maddesinde öngörülen koşulların gerçekleştiği, asıl işveren sıfatıyla davalı Belediye Başkanlığının bütün işçilik hakları bakımından davacı işçiye karşı sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının yaptığı fazla çalışma süresi yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacı kışın 05.00-14.00, yazın ise 20.00-05.00 saatleri arasında çalıştığını bildirerek fazla mesai alacağı talep etmiştir. Bilirkişi, davacının kışın 17.00-02.00, yazın 20.00-05.00 saatleri arası haftanın 6 günü 10 saat çalıştığı, 1 saat ara dinlenmesi düşülmesi sonrasında günde 9 saat çalıştığı, haftalık mesaisinin ise 54 saat olduğunu ve bunun yasal haftalık mesai süresi olan 45 saatten 9 saat fazla olduğunu bu nedenle haftalık 9 saat fazla mesai yaptığını belirterek buna uygun hesaplama yapmıştır. Ancak hesaplama yaparken işlem hatası yapılmıştır. Öncelikle kış mesaisi olarak kabul edilen saatler 17.00-02.00 arası değil sabah 05.00-14.00 arasıdır. Bu yanlışlığın düzeltilmesi gerekmektedir. Ayrıca, davacının mesai saatleri 9 saattir. Bu süreden 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesi sonrasında kalan süre 8 saat olup bu durumda haftanın 6 günü çalışan davacının mesaisi haftalık 48 saat olmaktadır ve yasal haftalık 45 saat çalışma süresini de sadece 3 saat aşmaktadır. Bu durum karşısında, davacının haftalık fazla mesaisi 9 değil 3 saat olmalıdır. Yapılan hesaplamalar hatalı olup karar bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.