Mahkemesi : Giresun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 20/06/2014Numarası : 2013/241-2014/470 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı F.. A.. (EFİT) vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı F.. A..'nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işyerinde işçi olarak çalışırken iş akdini haklı nedenle feshettiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacının iş akdini feshinde haklı nedeni olmadığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının yıllık izin kullanıp kullanmadığı konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 59'uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir. Somut olayda, davacı yıllık izinlerini kullanmadığından bahisle yıllık izin ücreti talep etmiş; davalı ise sunduğu belgeler ile davacıya izin kullandırıldığını iddia etmiştir. Mahkemece yıllık izin ücreti alacağı yönünden ispat külfetinin davalı işverenlere ait olduğu ve bununda davacının imzasını taşıyan ve imzası inkar edilmeyen belge ile ve yazılı olarak ispat edilmesi gerektiği, davalı işverenlerin davacının yıllık izinlerinin kullandırıldığını yahut kullandırılmayan yıllık izinlerin ücretinin ödendiğine dair herhangi bir kayıt ve belge sunamadıkları gerekçesiyle yıllık ücretli izin alacaklarının kabulüne karar verilmiştir. Dosyaya sunulmuş, imzalı yıllık izin defteri ya da davacının imzasını taşıyan izin talep formları yoktur. Davacının yıllık izin kullanıp kullanmadığı dönem bordrolarının dosyaya sunulmaması nedeniyle tespit edilememektedir. Mahkemece yapılacak iş, davaya konu tüm dönem için davacının imzasını taşıyan ücret bordrolarını getirterek, çalışma süresi içinde yıllık izin ücreti ödenip ödenmediğini; bordroların imzasız olması durumunda ise, ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması halinde, tüm dönemi kapsayacak banka hesap hareketlerinin ilgili bankadan getirtilerek, ücret tahakkuku yapılıp yapılmadığını ve yapılmış ise, tahakkuku yapılan ücretlerin ödenip ödenmediğini, ayrıca davalı işyerinde kartlı giriş-çıkış yapıldığını belirterek yıllık izinlerin buna göre belirlenebileceğini iddia ettiğinden davacının yıllık izin kullanımına ilişkin imzasız da olsa listeler de sunulduğundan, kartlı sistemin doğruluğu araştırılıp günlük puantaj cetvelleri, kartlı okuma sistemi, bilirkişi marifetiyle tespit ettirerek, ödeme varsa yıllık izin kullandığını kabul ederek, hiç ödemenin bulunmaması halinde ise şimdiki gibi bir karar vermekten ibarettir. Mahkemece, eksik araştırma ile verilen hüküm isabetsiz olup bozulmalıdır. O halde davalı F.. A.. vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı F.. A..'ne iadesine, 20/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.