Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21252 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12693 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Ordu İş MahkemesiTarihi : 29/04/2014Numarası : 2012/114-2014/262 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalı işyerinde 04/11/1999-13.05.2011 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, iş akdinin kendisi tarafından emeklilik gerekçesi ile feshedildiğini bildirerek fazla mesai ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir. Davalı, davacının tüm fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini ve başka bir alacağının da bulunmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında bilirkişi raporuna itiraz üzerine, yeniden alınacak bilirkişi raporu ücretinin hangi tarafça ödenmesi gerektiği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Dava fazla mesai ücreti alacağının tahsiline yönelik olup, somut olayda yargılama esnasında dosyanın bilirkişiye tevdi edildiği, bilirkişi raporunu hazırladıktan sonra taraflara tebliğ edildiği, davalı tarafından süresi içerisinde bilirkişi raporuna itiraz edildiği, bunun üzerine 18.02.2014 tarihli duruşmada mahkemece yeniden bilirkişi raporu alınması için masraf yatırmak üzere davalıya 2 haftalık kesin süre verildiği, ancak davalının verilen süre içerisinde gerekli ücreti yatırmadığ??, 08.04.2014 tarihli celsede davalı vekilinin masraf yatırmak için yeniden süre istediği, fakat mahkemece bu talep reddedilerek bir sonraki celsede mahkemece mevcut bilirkişi raporunun hükme esas alınmadığı resen hesaplama yapıldığından söz edilerek karar verildiği anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İspatla yükümlü olan taraf ispat faaliyeti için gerekli giderlerini de yatırmak zorundadır. İspat yükü davacıya ait olan bir konuda, bunun için gerekli giderleri karşı tarafa yükletmek ve bu gider yatırılmadığı için ispat yükü üzerinde olmayan tarafın aleyhine sonuç çıkaracak şekilde hüküm kurmak 6100 sayılı HMK.'nun 190, 191, 323 ve 324. maddelerine aykırıdır. Yapılacak iş davacı tarafa yeniden bilirkişi raporu alınmak üzere masraf yatırması için süre vermek, süre sonunda duruma göre karar vermektir. Diğer yandan gerekçeli kararda dosyada bulunan bilirkişi raporunun hükme esas alınmadığı ve mahkemece yapılan hesaplama sonucu hüküm kurulduğu bildirilmiş olmasına rağmen, gerekçeli kararda ve dosyada böyle bir hesaplamaya rastlanılmamıştır. 6100 sayılı HMK.'nun 297. maddesinde gerekçeli kararda bulunması gerekli olan nitelikler düzenlenmiş olup, denetime elverişli olmayacak şekilde gerekçeli karar yazılması da hatalıdır. Mahkemece tüm bu hususlar gözetilmeden hatalı şekilde karar verilmiş olması isabetsiz olup, bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz nedenlerinin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 19.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.