Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20566 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9326 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Adana 4. İş MahkemesiTarihi : 13/03/2014Numarası : 2012/646-2014/186 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı T.. M.. vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı TCDD’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2.Davacı vekili, davacının 01.05.2010-27.04.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, genel tatil ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiği, feshin haklı nedenle yapıldığı, kıdem tazminatının ödendiğine ilişkin dosya kapsamında herhangi bir delil bulunmadığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece davacının iş sözleşmesinin haksız feshedildiği kabul edilmiş ise de davacı tanığı M.. A.. davacının çalışırken iş sırasında kolunun çıktığının, kolu sürekli çıktığından işi kendisinin bıraktığı şeklinde beyanda bulunmuştur. Her ne kadar haklı feshi ispat yükü işverende olsa da davacı tanığı beyanından işi kendisinin bıraktığı sabittir. Diğer yandan davacı daha çıkmadan 01.04.2010 tarihinden bir hafta önce 24.03.2010 tarihinde Alanyada Y. G. işyerinde sigortalı elektrikçi olarak çalıştığı görülmektedir. Davacı işten çıkarıldığını iddia etmiş ise de davacı tanığı Mustafa açıkça kolu çıktığından kendisinin çıktığını belirttiğinden davacı fesih iddiası ile bağlı bu konuda herhangi bir rapor veya sağlık durumu nedeniyle fesih iddiası ileri sürülmediğinden işten çıkmadan başka bir ilde sigortalı çalıştığı görüldüğünden kıdem tazminatının reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı T.. M..'ne iadesine, 10.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.