Mahkemesi : Kastamonu İş MahkemesiTarihi : 09/05/2014Numarası : 2013/84-2014/106 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalılar İl Özel İdaresi ve Karayolları Genel Müdürlüğü vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalı işyerinde kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademesinin tespiti ile yeni derece ve kademesi dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı, ikramiye farkı ve vardiya zammı alacağının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle taleplerin geçmişe yönelik olarak talebinin yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Somut olayda, hükme esas alınan raporunda bilirkişi, davacının işyeri şahsi sicil dosyasındaki başlangıç pozisyonunun belirtilen derece sınırlarını gösterir değerleri, TİS'in ilgili maddesindeki, bulunduğu pozisyon karşılığı derecenin ilk kademesinden başlatılacağına dair düzenlemeye göre, davacının başlangıç pozisyonunun derece ve kademesi olması gerektiği kanaatine vararak; TİS'in hatalı yorumlanması suretiyle davacının bulunduğu pozisyonun, derece sınırının üst değerini kademesi kabul ederek hesaplama yapmıştır. Örneklemek gerekirse, düz işçi olan işçinin ilk başlangıç derecesinin sınırlarının 1-8 olarak belirleyen düzenlemeyi, 1. derecenin 8. kademesi olarak başlaması gerektiğini kabul ederek hesaplamaya başlamıştır. Bu, esasa müessir, sonucun hatalı çıkmasına sebep olacak bir yorum yanlıştır. Bu nedenle tüm hesaplamalar hatalı olup bozma nedenidir. 2- Davalı Karayolları'nın Harçlar Yasası gereği harçtan muaf olmasına rağmen, yargılama giderlerine başvuru harcı ve tamamlama harcının katılarak davalı Karayolları Genel Müdürlüğünün harçla sorumlu tutulması hatalıdır. O halde davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle temyiz olunan kararın, BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı İl Özel İdaresine iadesine, 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.