Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19954 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11473 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Kozan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 21/05/2014Numarası : 2013/254-2014/418 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... Madencilik A.Ş vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine 2-Davacı, davalı işyerinde rock operatörü olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak sonlandırıldığından bahisle, öncelikle davalılar arasındaki sözleşmenin muvazaalı olduğunun tespiti ile asıl işveren işçisi sayılarak, kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacının iş akdinin kendi işçisi olmadığını, anahtar teslimi iş verildiğini bu nedenle davacının alacaklarından sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını, aradaki sözleşmenin rödövans sözleşmesi olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacının muvazaa iddiasının yerinde olmadığı, taraflar arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğu ve davacının iş akdinin alt işveren tarafından haklı neden olmadan sona erdirildiğinden bahisle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının hak ettiği yıllık izin süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacı dava dilekçesinde, 2012 yılında 30 gün hariç, yıllık izin kullanmadığını beyan ederek yıllık izin ücreti talebinde bulunmuştur. Bilirkişi davacının hiç izin kullanmadığı kabulü ile 14 yıl üzerinden 250 gün yılık ücretli izin hesabı yapılmıştır. Ancak bu hesaplama hatalıdır. Davacının dava dilekçesindeki kabulü de dikkate alınarak 220 gün yıllık izin ücreti alacağı hesaplanması gerekirken 6100 sayılı HMK 26. maddesindeki talep ile bağlılık ilkesine aykırı şekilde davacının talebi aşılarak 220 gün yerine 250 gün üzerinden hesaplanan yıllık izin ücretinin karar altına alınması hatalı olup bozma nedenidir. 3-HMK'nun 297/2.maddesi gereğince hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekmektedir. Anılan usul hükmü gereğince, davacının hafta tatli ücreti talebi ile ilgili olarak kararın hüküm fıkrasında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemeside usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. O halde davalı ... Madencilik A.Ş vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalı ... Madencilik A.Ş'ne iadesine, 03/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.