Mahkemesi : Göynük Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 01/10/2013Numarası : 2012/55-2013/107 Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 25.02.2014 günü belirlenen saatte temyiz eden davacı R.. Ö.. vekili Av.F.. Ü.. geldi. Duruşmalı temyiz eden davalı vekili gelmedi. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı vekili, 2000-2012 tarihleri arasında çalıştığını bu döneme ilişkin yıpranma primi, fazla çalışma ve yemek yardımı alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Bilirkişi yemek yardımı alacağını hesaplarken dosyada bulunan son dönem Toplu İş Sözleşmesini dikkate almış, önceki dönem Toplu İş Sözleşmeleri dosyaya sunulmadığından tanık ve bordrolar doğrultusunda günde 3 öğün yemek verildiğini kabul ederek hesaplama yapmıştır. Dairemizin geri çevirme kararı üzerine gönderilen, çalışılan dönem Toplu İş Sözleşmelerinde günde tek öğün yemek verileceğinin düzenlendiği görülmüştür. Her bir dönem Toplu İş Sözleşmesi ve bu sözleşmelerdeki ücretler esas alınarak hesaplama yapılması gerekirken mahkemece eksik inceleme ile önceki dönem Toplu İş Sözleşmeleri getirtilmeden hesaplama yaptırılarak yazılı şekilde karar verilmiş olması bozma nedenidir. 3-Fazla çalışmanın uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Somut olayda, davacının çalışmalarının işveren tarafından kayıt altına alındığı, bilirkişinin hesaplamada kayıtlardaki fiili çalışma günlerini esas aldığı, bu durumda davacının çalışma gün ve saatleri belgeye dayalı olarak tespit edildiğinden hakkaniyet indirimi yapılması, fazla çalışma alacağının işletme kredisi faizi ile değil kanunda düzenlenen bir alacak olduğundan en yüksek mevduat faizi ile tahsiline karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istekleri halinde taraflara iadesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına takdir olunan 1100,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 27.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.