Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19539 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13084 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Adana 3. İş MahkemesiTarihi : 13/05/2014Numarası : 2013/237-2014/403 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı Ç.. Çimento San.ve Tic. A.Ş. vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Ç.. Çimento San. ve Tic. A.Ş.’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işyerinde hazır beton işçisi olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak sonlandırıldığından bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı Ç.. Çimento San. ve Tic. A.Ş. davacının iş akdinin diğer davalı şirket tarafından sonlandırıldığını, ihale makamı olarak kendisinin üzerine düşen tüm alacaklarının ödediğini, kendisine husumet yöneltilemeyeceğini, diğer davalı O.. Hazır Beton Nak.İnş.Pet.Ür.Hayv.Tur.Oto.San.ve Tic.A.Ş. iş akdinin ihalenin bitimi nedeniyle hamlı nedenle feshedildiğini hiçbir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmişlerdir. Mahkemece, davacının iş akdinin, haklı neden olmadan davalı O.. Hazır Beton Nak.İnş.Pet.Ür.Hayv.Tur.Oto.San.ve Tic. A.Ş. tarafından feshedildiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. 4857 sayılı İş Kanununun 47 nci maddesinde, Kanunun kapsamındaki işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil yapılmayarak çalışıldığında ise, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunun 2 nci maddesinde ise, resmi ve dini bayram günleriyle yılbaşı gününün genel tatil günleri olduğu açıklanmıştır. Buna göre; genel tatil günleri, 1 Ocak, 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos günleri ile Arife günü saat 13.00’da başlanan üçbuçuk günlük Ramazan Bayramı ve Arife günü saat 13.00’de başlayan dörtbuçuk günlük Kurban Bayramı günlerinden oluşur. Ulusal bayram günü 28 Ekim saat 13.00 ten itibaren başlayan 29 Ekim günü de devam eden birbuçuk gündür. 2429 sayılı Yasanın, 5892 sayılı Yasayla değişik 2 nci maddesi uyarınca da, 1 Mayıs genel tatil günüdür. İşçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmayacağı toplu iş sözleşmesi veya iş sözleşmesiyle kararlaştırabilir Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde işçi, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını her türlü delille ispat edebilir. Somut olayda davacı, genel tatil günlerinden olan Kurban ve Ramazan Bayramında ilk gün hariç çalıştığını beyan ederek ulusal bayram ve genel tatil alacağı talebinde bulunmuştur. Davalı Ç.. Çimento San Tic. A.Ş ise dini bayramlarda işyerinde çalışma olmadığını savunmuştur. Taraf tanıkları da tanığı oldukları tarafların beyanlarını doğrulamışlardır. Mahkemece, davacının dini bayramların ilk günü hariç tüm ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı kabulü ile hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuştur. Ancak bu karar hatalıdır. Çünkü, daha önce denetimden geçen ve davacılar tarafından itiraz edilmeyen mahkeme kararlarına göre, davalı işyerinde dini bayramlarda çalışma yapılmamaktadır. Bu husus ulusal bayram ve genel tatil alacakları bakımından kesin delil oluşturur. Üstelik aynı mahkemede açılan davalarda, farklı bilirkişilerden alınan raporlarda, aynı konuda farklı hesaplamaların varlığı da kabul edilemez. Davalı işyerinde, davacı yönünden farklı bir çalışma usulü olduğuna dair dosyada bir delil de bulunmamaktadır. Hal böyle olunca, davacının dini bayramlarda ve arife gününde çalışmadıklarının kabulü ile ulusal bayram ve genel tatil alacağı hesabı yapılması gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup karar bozulmalıdır. O halde Davalı Ç.. Çimento San. ve Tic. A.Ş. vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı Ç.. Çimento San. ve Tic. A.Ş.’ne iadesine 27.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.