Mahkemesi : Antalya 6. İş MahkemesiTarihi : 01/04/2014Numarası : 2013/41-2014/138 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı vekili, davacının işe alındığı tarihten 04/12/2012 tarihine kadar aralıksız ve kesintisiz bir şekilde kargo dağıtıcısı olarak çalıştığını, 04/12/2012 tarihinde iş yerine geldiğinde işletmenin başka bir işverene devredilmesi nedeniyle tek taraflı olarak iş akdinin sona erdirildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, zamanaşımı savunmasında bulunarak, İş Kanununun 6. maddeye göre devir yapıldığını, davacının iş akdi fesih tarihi olan 10/12/2012 tarihinde devir alan bağımsız tacir olan A.. Ç.. tarafından devamsızlık sebebiyle iş akdine son verildiğini, bu nedenle husumet itirazında bulunduklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında akdin feshi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. İşyerinin devri işverenin yönetim hakkının son aşaması olup, işyeri devri çalışma koşullarında değişiklik anlamına da gelmez. İşyeri devri işçiye haklı nedenle fesih hakkı tanımaz. İşyeri devrinin çalışma koşullarını ağırlaştıran bir yönü olup olmadığı belirlenmelidir Bu açıklamalar ışığında, iş hukukunda işyeri devrinin işçilik alacaklarına etkileri üzerinde ayrıca durulmalıdır. İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı Yasanın 14'üncü maddesinin ikinci fıkrasında, devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı Yasanın 6'ncı maddesinde sözü edilen devreden işveren için öngörülen iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir. Feshe bağlı diğer haklar olan ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretlerinden son işveren sorumlu olup, devreden işverenin bu işçilik alacaklarından herhangi bir sorumluluğu bulunmamaktadır. İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanunun 6'ncı maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken ve müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumlu olacaktır. Somut olayda, iş yerinin davalı MNG Kargo tarafından acentaya devredildiği, devir olgusunun davacının ihtarnamedeki kabulünde de olduğu gibi davacıya bildirildiği, tutulan tutanaklardan da davacının iş yerine gitmemek suretiyle iş akdini kendisinin feshettiği anlaşılmaktadır. Ancak davacının ödenmemiş fazla çalışma alacağı bulunduğundan, işyeri devri davacıya haklı fesih nedeni vermese de, alacağının ödenmemesi nedeniyle, sonuçta iş akdi davacı tarafından haklı nedenle feshedilmiş olup, davacı kıdem tazminatına hak kazanmıştır. Ancak iş akdini haklı nedenle de olsa kendisi fesheden taraf ihbar tazminatı talep edemez. Kaldı ki, kabule göre de davacının fesih tarihindeki işvereni dava dışı acenta olup, davalı MNG Kargonun ihbar tazminatından sorumlu tutulması mümkün değildir. İhbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 23/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.