Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19355 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 35003 - Esas Yıl 2016





Mahkemesi :İş Mahkemesi YARGITAY İLAMI Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, ödenmeyen ücret alacakları bulunduğundan iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminat ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının iş akdini hakız yere feshettiğini davacıya tüm hak ve alacaklarının tam ve eksiksiz olarak ödendiğini beyanla davanın reddini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucu toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının fazla mesai ücret alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tanık beyanlarına göre 2012 yılına kadar 07.30 – 19.30 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenmesi ile 18 saat fazla mesai yaptığı 2012 yılından itibaren haftada 5 gün 07.30 – 15.30 saatleri arası haftada 1 gün ise 07.30 - 23.30 saatleri arası çalışarak 4,5 saat fazla mesai yaptığının tespiti ile fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Dairemizce verilen 26.05.2016 tarihli geri çevirme kararı sonrası dosyaya ibraz edilen .....Bakanlığı......Başkanlığı tarafından iş yerinde yapılan 17-18-19 Temmuz 2012 tarihlerindeki teftişe yönelik rapor ve tüm ekleri incelenmiş olup davacının teftiş sırasında dinlenmiş olduğu ve beyanında “ 07.30-19.30, 19.30- 07.30 saatleri arasında çalıştığını ve gün içerisinde üç öğün yarımşar saat yemek ve yarım saat de çay molası olacak şekilde toplam 2 saat ara dinlenmesi kullandığını ayrıca haftada 1 gün diğer ön büro görevlisi izin kullandığında 07.30-23.30 saatleri arasında çalıştığını “ belirtmiştir. Davacının bu beyanı karşısında 07.30 – 19.30 saatleri arasında ki çalışması açısından 2 saat ara dinlenmesi yaptığı kabul edilerek fazla mesainin hesaplanması gerekirken 1,5 saat ara dinlenmesi yaptığının kabulü ile hesaplama yapılması hatalı olmuştur. Ayrıca davacı adına yapılan fazla mesai ödemelerinin net tutarlarının hesaplanan net fazla mesai ücretinden mahsubu gerekirken brüt miktarlardan mahsup edilmesi de hatalı olup bozma nedenidir. 3- Taraflar arasında davacı işçinin yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda davacı yıllık izin ücret talebinde bulunmuş olup, davalı işverene iş akdini haklı nedenle feshettiğini bildirdiği 05.04.2013 tarihli ihtarnamesinde 14 günlük izin kullanma belgelerine imza attırıldığını ancak 7 gün izin kullandırıldığını beyan etmiş olup ayrıca iş yerinde yapılan teftiş sırasında verdiği beyanında her sene bir hafta yıllık ücretli izin kullandığını belirtmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının kıdemine göre 70 gün izne hak kazandığının tespiti ile yıllık ücretli izni hesaplanmıştır. Davacının ihtarnamesindeki beyanı ve teftiş sırasında verdiği beyanı karşısında davacının hizmet süresince her yıl 1 hafta yıllık izin kullandığının kabulü ile yıllık izin ücretinin hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan karanın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.