Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19266 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20384 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Asliye Hukuk MahkemesiDava Türü : Alacak Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı ... ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davacının davalı işverenlere ait işyerinde en son davalılardan ... bünyesinde çalıştığını, ücretlerini alamadığını, bu nedenle iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek davalılardan çalıştıkları süre ve ücretlerle sınırlı olmak üzere kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık izin ücret alacalarının tahsilini talep etmiştir. Davalı vekilleri ayrı ayrı cevap dilekçeleri ile davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir. Aktin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zaman aşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar. Kanunda, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti için kesin bir ödeme günü belirlenmiş değildir. Yasada, sözleşmenin feshi anı yıllık ücretli izin hakkının ücrete dönüşmesi, bir başka anlatımla izin ücretine hak kazanma zamanı olarak kabul edilmiştir. İş sözleşmesinin feshedildiği tarihte izin ücreti muaccel olur, ancak faiz başlangıcı bakımından işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir. Yıllık izin hakkı Anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir. Bu nedenle, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında izin hakkının bulunduğunun tespitini istemesinde hukuki menfaati vardır. Somut olayda Mahkemece, davalıların sunmuş olduğu ve davacının imzasını taşımayan belgeye hukuken itibar edilmesinin mümkün bulunmadığı, davalı kurumun bu belgeleri her zaman düzenlemesinin mümkün bulunduğu, davalıların tüzel kişilik olmasının sonucu değiştirmeyeceği gerekçesiyle davacının imzasını taşıyan belgeler haricinde hak ettiği halde kullanmadığı yıllık ücretli izin alacaklarının kabulüne karar verilmiştir. Davalı işyerinde kartlı giriş çıkış yapıldığını belirterek yıllık izinlerin buna göre belirlenebileceğini iddia etmiştir. Davacının yıllık izin kullanımına ilişkin imzasız da olsa listeler de sunulmuştur. Mahkemece yıllık izinin peşin ödenmesi gerektiğinden bu yönde bir ödeme bulunup bulunmadığı, kartlı sistemin doğruluğu araştırılmadan, günlük puantaj cetvelleri, kartlı okuma sistemi, dört aylık sigorta bildirgeleri, denetime elverişli şekilde diğer kayıtlarla birlikte değerlendirilmeden yıllık izin alacağının kabulü hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı ... 'ne iadesine, 14.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.