Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18376 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 14755 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi : Nizip 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 28/11/2014Numarası : 2013/12-2014/1206 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili, davalı işverence iş akdinin haksız ve geçersiz nedenle feshedildiğini iddia ederek hak etmiş olduğu kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücreti ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili , davacıya tüm hak ve alacaklarının tam ve eksiksiz olarak ödendiğini beyanla davanın reddini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucu toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının fazla mesai ücret alacağı bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda davacı dava dilekçesi ile haftanın 7 günü 12 saat çalıştığını iddia ederek fazla çalışma ücret talebinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık anlatımları dikkate alınarak davacının 07.00-18.00 saatleri arasında çalışarak haftada 17,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai ücreti hesap edilmiştir. Davacı Nizip Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/339 E sayılı dosyasının 26/09/2013 tarihli 3.celsesinde tanık olarak vermiş olduğu yeminli beyanında “..davalı iş yerinde her gün sabah 07:00 de işe başlardık akşam yaz günleri 18:00 de işten ayrılırdık kış günleri ise 17:00 de işten ayrılırdık bazen işler yetişmediğinde bu saatlerden sonra da 2-3 saat fazla çalıştığımız olurdu bu çalışma için de ek ücret alırdık ancak çok cüzzi bir miktardı normal de mesai saatinde her saat için 8,00 TL alırdık ancak mesai saatlerinde dışında ise fazla çalıştığımız her saat için 3,00 TL fazla çalışma ücreti alırdık, her hafta 3-4 gün bu şekilde fazla mesai yaptığımız olurdu ve her gün çalışıyorduk tatil günümüz yoktu, hafta sonu cumartesi ve pazarda çalışırdık sadece acil hastamız ya da önemli bir işimiz olduğunda izin alarak 1 gün boyunca gitmediğimiz olurdu..” şeklinde çalışma saatleri hakkında ayrıntılı açıklamada bulunmuş yaz kış ayrımı yaparak çalışma saatlerini belirtmiş ve normal çalışmalarda saat ücretinin 8 TL olduğunu, fazla mesai yapıldığında her saat için 3,00 TL zamlı ücret aldıklarını bildirmiştir. Davacının mahkeme huzurunda ki bu yeminli beyanı kendisini bağlamakta olduğundan mahkemece bu husus gözden kaçırılarak diğer tanık beyanlarına göre fazla mesai ücretinin hesaplanması ve yapılan ödemelerin hak edilen fazla mesai ücretini karşılayıp karşılamadığı değerlendirilmeden sonuca gidilmesi hatalıdır. Mahkemece yapılacak iş bilirkişiden belirtilen hususlarda denetime elverişli ek rapor aldırarak sonuca gitmekten ibarettir. O halde davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan karanın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 07/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.