Mahkemesi : Samsun 3. İş MahkemesiTarihi : 29/04/2014Numarası : 2011/1804-2014/156 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine 2-Davacı, davalı işyerinde tanker şoförü olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshettiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalılar, davacının iş akdinin devamsızlık haklı nedeniyle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacıların işveren tarafından çalıştırılmadıkları, dosya içeriğindeki davalı tanık beyanları ile tutulan tutanaklar arasında çelişki bulunduğundan ve işveren fesih gerekçesi ile bağlı bulunduğundan feshin haklı olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının fazla mesai alacağının hesaplanma usulü konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 41 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, fazla çalışma saat ücreti, normal çalışma saat ücretinin yüzde elli fazlasıdır. İşçiye fazla çalışma yaptığı saatler için normal çalışma ücreti ödenmişse, sadece kalan yüzde elli kısmı ödenir. İş Kanununa İlişkin Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliğinin 3.Maddesi hükmüne göre, bu Yönetmelikte geçen fazla çalışma İş Kanununda yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmaları ifade eder. Somut olayda, bilirkişi tarafından davacının fazla çalışma süresi hesaplanırken, dosyaya sunulan takometre kayıtlarına göre, teknik bilirkişinin belirlediği günlük 7,5 saati aşan çalışmaları dikkate alınmıştır. Ancak takometre dökümlerinin incelenmesinde, aylık olarak listelendikleri ve genel olarak tüm haftayı kapsamadığı görülmüştür. Hesap bilirkişi, davacının fazla çalışmasını günlük çalışma süresi üzerinden hesaplamıştır. Ancak bu raporlardan, davacının haftalık çalışmasının 45 saati doldurup doldurmadığı anlaşılamadığı gibi, teknik bilirkişinin hesaplama yaparken, ara dinlenmeleri düşüp düşmediği de anlaşılmamaktadır. Bu durumda fazla çalışmanın tespitinin usulüne göre yapılıp yapılmadığı kontrol edilememektedir, rapor denetime elverişli değildir. Bu nedenle de düzenlenen teknik ve hesap bilirkişi raporları hükme esas alınmaya elverişli olmayıp, yetersizdir. Mahkemece yapılacak iş, teknik ve hesap bilirkişiden yeniden, haftalık 45 saati aşan çalışmaları fazla mesai olarak hesaplayan, denetime elverişli rapor alarak çıkacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir. O halde davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 22.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.