Mahkemesi : Tarsus İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)Tarihi : 26/03/2014Numarası : 2012/107-2014/99 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalıya ait iş yerinde 01.01.1997–14.05.2012 tarihleri arasında garson olarak günde 12 saat, resmi ve dini bayramlar ile pazar günleri de dahil olmak üzere aralıksız ve süresiz çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından tazminatsız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık ücretli izin, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı şirket yetkili temsilcisi, davacının iş akdinin 05.05.2012 tarihinde mesai saatleri içerisinde işverenine karşı ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan davranışlarda bulunarak iş yerini izinsiz şekilde terk etmesi ve bir daha işe gelmemesi üzerine haklı nedenle feshedildiğini, iş yerinin lokanta olması sebebiyle davacının Pazar günleri çalıştığını, ancak hafta tatili izinlerini hafta içi kullandığını, çalıştığı ulusal bayram genel tatil günlerine ve fazla çalışmalarına ilişkin ücretlerinin ücret bordrolarında gösterilmek suretiyle ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davalı işverence davacının iş akdinin haklı sebeple feshedildiği hususunun ispatlanamadığı, dolayısıyla davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, talep edilen diğer işçilik alacakları yönünden de, toplanan deliller ve tanık beyanları doğrultusunda düzenlenen bilirkişi raporunun usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı, fazla mesai yapmasına ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini iddia etmiş; davalı ise, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günlerindeki çalışmaları karşılığında ücretlerinin bordrolarda gösterilmek suretiyle davacıya ödendiğini savunmuştur. Ancak davalı tarafından ibraz edildiği anlaşılan ücret bordrolarının dosya arasında bulunmadığı, alınan bilirkişi raporunda da bu bordroların hiç incelenmediği ve fazla mesai ile ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının tanık beyanları doğrultusunda hesaplandığı, davalının gerek bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde gerekse temyiz dilekçesinde bu hususu açıkça dile getirerek davacının ücret bordrolarında fazla mesai ile ulusal bayram genel tatil ücreti tahakkuklarının bulunduğu yönünde itirazda bulunduğu anlaşılmaktadır. İtibar edilerek hükme esas alınan bilirkişi raporunda ücret bordroları veya ödeme belgelerinin her nasılsa değerlendirme dışı kaldığı ve bu yönüyle davalının haklı temyiz itirazına konu olduğu anlaşılmakla; mahkemece, davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının bulunup bulunmadığı, varsa doğru ve denetime elverişli şekilde hesaplanarak bu husustaki uyuşmazlığın çözülmesi gerekirken denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması isabetli görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, 22/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.