Mahkemesi : Samsun 3. İş MahkemesiTarihi : 19/09/2014Numarası : 2012/195-2014/264 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işyerinde kadrolu işçi olarak çalışırken 6111 sayılı Yasa hükümleri gereğince tüm özlük haklarıyla birlikte başka kuruma devredildiği, başından beri davalı Belediye işçisi sayılarak tüm kıdeminin Belediye de geçmiş olduğunun tespiti ile, kıdemlilik zammının doğru hesabı ile davacının bu çalışmalar sırasında Toplu İş Sözleşmeleri gereğince ödenmesi gereken gece çalışma ücreti, gündüz fazla çalışma ücreti, hafta tatili ve genel tatil ücret alacağının ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, davacının 6111 sayılı Yasa gereği başka kuruma devredildiğini ve tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Somut olayda, mahkemenin davacının alt işveren yanında geçen süre yönünden verdiği karar isabetsizdir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda zamanaşımı savunması nedeniyle sürelerin dikkate alındığı, davacının taşeron şirketlerdeki çalışmalarının kıdem zammı ve ücret artışı olarak yevmiye tespitinde dikkate alınamayacağı, Yargıtay uygulamalarının bu yönde olduğu, dolayısıyla davacı tarafın Toplu İş Sözleşmelerine dayanarak hesaplama yapılması gerektiği yönündeki itirazının yerinde görülmediği, davacının başlangıçtan itibaren davalı Belediye'nin işçisi olarak hak ettiği tazminat ve alacakların hesaplanmasında kadrolu işçiler gibi hesaplama yapılması talebinin yerinde olmadığı, bu nedenle davacının yevmiyesinin 16,05 TL olarak esas alınmasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle ücret tespiti yaparak tüm alacaklarını bu ücret üzerinden hesaplamıştır. 2005 Dönem TİS Madde 38. “Kıdemlilik Zammı:İşçilerin, işyerinde geçmiş her kıdem yılı için (memuriyette geçen hizmetleri dahil) ücretinin gündeliğine 15.02.2005 tarihinden itibaren 30.000 Lira (3 YKR) kıdemlilik zammı olarak ilave edilir. Örneğin, 1 yıl hizmeti olana 30.000 Lira (3 YKR), 10 yıl hizmeti olana 300,000 Lira gibi (30 YKR)." "Madde 39 Ücret Zammı a) Belediye İş Sendikasına üye kadrolu işçilerin yevmiyeleri 15.02.2005 tarihinden itibaren 41.000.000 -TL. (kırkbirmilyon) (41,00 YTL)' dir. Belediye İş Sendikasına üye geçiçi (vizeli) işçilerin yevmiyesi 15.02.2005 tarihinden itibaren 16.500.000.-TL. (onaltımilyonbeşyüzbin) (16,50 YTL)'dir. Ayrıca, işçilerin belirlenen bu ücretlerinin (yevmiyelerinin) üzerine geriye dönük, 38. maddedeki kıdem zammı ilave edilerek uygulanacaktır.” düzenlemelerini getirmiş ve diğer Toplu İş Sözleşmelerinde de paralel düzenlemeler yapılmıştır. Yargılama sırasında, davacının işyeri şahsi sicil dosyası davalı kurumdan talep edilmiş, ancak dosyasının naklen gittiği kurumdan istenmesi gerektiği bildirilmiştir. Naklen gittiği kurumdan sorulduğunda ise de sadece birkaç adet bordro dışında evrak gönderilmemiştir. Bu nedenle dosyada bilirkişinin kabul ettiği üzere “Geçici işçi” olduğu kabulünü haklı kılacak bir belge yoktur. Mahkemece yapılacak iş, davacının 2004 yılında kadroya alınması sırasında geçici işçi olarak alınıp alınmadığı ve buna göre taban ücretini belirlemekten ibarettir. Davacı kadrolu işçi ise taban ücretin 2005 dönem TİS’ine göre 41,00TL olarak kabulü ile tüm taleplerini yeniden değerlendirmesi gerektiği gözetilmelidir. Aksine uygulama ile hüküm kurulması hatalıdır. O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davacıya iadesine, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.