Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17338 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9759 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Çorum 2. İş MahkemesiTarihi : 22/04/2014Numarası : 2013/28-2014/169 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı, davalı işyerinde 02/11/2008 – 13/04/2009 tarihleri arasında muhasebe müdürü olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız şekilde fesh edildiğini , davalı ile belirli süreli iş akdi imzaladıklarını bildirerek ödenmeyen ücret ve bakiye süre ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davacının iş akdinin haklı nedene dayalı olarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının ücret alacağının hesabında, davacıya yapıldığı kabul edilen ödemenin brüt ücretten mi yoksa net ücretten mi mahsup edilmesi gerektiği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Dosyada bulunan bilirkişi raporunda davacının ücret alacağı hesaplanırken brüt ücret üzerinden hesaplama yapılmış, davacının davalıya göndermiş olduğu ihtarname de hesaplama yapılan dönemde ödendiği iddia edilen 1.700,00 TL. hesaplama yapılan bu brüt ücretten mahsup edilmiştir. Öncelikle bilirkişi yapmış olduğu bu hesaplamada davacının 2009 yılı Şubat ayında 1 gün çalıştığını kabul etmiş, fakat hesaplama yaparken 2 gün çalışılmış gibi günlük ücreti 2 ile çarparak hesaplama yapmak suretiyle 1 günlük fazla miktarda ücret alacağı hesaplamıştır. Diğer yandan davacıya yapılan 1.700,00 TL. lik ödeme, işçiye ödemeler net ücret olarak yapıldığından, net ödeme olup, bunun brüt ücretten mahsup edilmiş olması hatalıdır. Mahkemece, ücret alacağı hususunda hatalı bilirkişi raporunun hükme esas alınmış olması, isabetsiz olup bozma nedenidir. 3- Davacının bakiye süre ücreti alacağı hesaplanırken, bilirkişi tarafından davacının 3 ay 6 gün süre ile çalıştığının kabulü ile hesaplama yapılmıştır. Oysa davacı davalı işyerinde, hizmet cetveli ve aynı mahkemenin 2009/475 E. sayılı hizmet tespit davasına göre ve ayrıca davacının dava dilekçesinde kabul ettiği üzere yaklaşık 6 ay süre ile çalışmıştır. Mahkemece bu hususa dikkat edilmeden, hatalı bilirkişi raporuna dayalı olarak fazla miktarda bakiye süre ücretine hükmedilmiş olması da bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.