Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 16768 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 32844 - Esas Yıl 2016
Mahkemesi :İş MahkemesiYARGITAY İLAMI Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücret alacağının bulunup bulunmadığı ve miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacı 07.05.2008 – 15.10.2012 tarihleri arasında davalı işverene ait otelde pastane ustası olarak çalışmış olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda haftada 15 saat fazla mesai yaptığının tespiti ile fazla mesai ücret alacağı hesaplanmıştır. Banka kayıtları incelendiğinde davacıya 11.09.2012 tarihinde 2.750,00 TL ve 17.09.2012 tarihinde 2.756,67 TL fazla mesai ad?? altında ücret ödemeleri yapıldığı görülmüştür. Davacının yapılan bu ödemelerin sadece 2012 yılına ait fazla mesailerinin karşılığı olduğu bu nedenle ödemelerin tüm dönemden değil sadece 2012 yılı fazla mesai ücretlerinden mahsup edilmesi gerektiği beyanı karşısında mahkemece 2012 yılı dışlanarak fazla mesai ücreti hüküm altına alınmıştır. Dairemizin geri çevirme kararı sonrasında dosyaya eklenen davacının çalıştığı otelde ... ... Kurumu İl Müdürlüğü İş Müfettişleri tarafından yapılan 25.06.2012 – 18.09.2012 tarihi aralığında ki teftiş sonucunda düzenlenen 03.12.2012 tarih ve 32-35 sayılı raporun tüm içeriğine göre çalışanların 2010, 2011 ve 2012 yıllarına ait fazla çalışma saatlerinin belirlendiği ve davacının ödenmesi gereken 834 saat fazla mesai alacağının bulunduğunun tespit edildiği görülmüştür. Bu tespitler neticesinde işverenin 2010, 2011 ve 2012 yıllarına ait tespit edilen fazla mesai saatine uyan davacının ve diğer çalışanların fazla mesai ücretlerini ödediğinin banka dekontları ile anlaşıldığı ve bu durumun da teftiş raporu sonucunda tespit edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle mahkemece yapılacak iş; davacının ödendiği tespit edilen 2010, 2011 ve 2012 yıllarına ilişkin fazla mesailerinin dışlanarak davacının fazla çalışma ücret alacağına karar verilmesi gerekirken sadece 2012 yılının dışlanması suretiyle karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. O halde davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18/10/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.