Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 16646 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 8871 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :Bursa 5. İş MahkemesiTarihi :02/04/2014Numarası :2013/370-2014/176 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı, davalı işyerinde muhasebe elemanı olarak çalıştığını, işyerinde, tribün görevlisi olarak statta, maç günlerinde storlarda yaptığı fazla çalışma ve resmi tatil çalışması karşılıklarının davalı işverence ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ve resmi tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davacının ücret bordrolarını çekincesiz olarak imzaladığını, maç günlerinde davacının nadiren mağazalarda görev yaptığını, bu çalışmalarına karşılık olarak izin kullandığını, davacının futbol müsabakalarında tribün görevlisi olarak çalışma iddiasının ise kendi şirketleriyle alakalı olmadığını, davacının iddia ettiği şekilde müsabakalarda görev yapmış olması halinde zira bu görev ve konunun Bursaspor Derneği ile ilgili olduğunu ve kendilerinin davacıya böyle bir görev vermediklerini, davacının tüm haklarının eksiksiz olarak ödenmiş olduğunu bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla mesai yaptığı ve resmi tatillerde çalıştığı, bu çalışmalarına karşılık gelen ücretlerinin ispatlanmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai hesabında tanık beyanlarına göre davacının işyerinde haftada 2,5 saat fazla mesai yaptığı, ayrıca maç sezonunda yılda 17 maçta davalı şirkete ait satış mağazasında çalıştığı, 2011-2012 maç sezonunda 17 maçta stadyumda tribünde bilet kontrolü yaptığı kabul edilmiş, davacının mağazalarda her maç günü 5 saat, tribünde ise 4,5 saat görev yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak bilirkişi raporunun hesaplama bölümü incelendiğinde davacının 1.7.2011-30.06.2012 tarihleri arasında 17 maçta hem mağazada hem tribünde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı görülmektedir. Çalışma saatlerinin de yaklaşık olarak aynı saatlere denk geldiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle davacının aynı anda iki ayrı yerde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması hatalıdır. Tanık beyanlarında davacının bir maç sezonunda tribünde çalıştığının beyan edilmesi nedeniyle 2011-2012 maç sezonu için tribünde çalıştığı kabul edilmiş olup taraflarca davacının hangi tarihte tribünde görevlendirildiğine dair somut bir delil sunulmadığı takdirde davacının 2011-2012 yılında yalnızca tribünde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmalıdır. Bu nedenle mükerrer olacak şekilde yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 10.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.