Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 166 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16655 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Manavgat İş MahkemesiTarihi : 17/01/2013Numarası : 2012/281-2013/15 Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 14.01.2014 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı Blue Dolphin Turizm ve Tic.Ltd.Şti. vekili Av.U.. S.. geldi, karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacının hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Davacı, davalı işyerinde çalışmakta iken emeklilik nedeniyle iş sözleşmesini sonlandırdığını belirterek kıdem tazminatının ödenmesini talep etmiştir. Davalı ise davacının 10.05.1997-30.04.2012 tarihleri arasında dava dışı D..T.. AŞ unvanlı şirket bünyesinde çalışmakta iken dava dışı bu şirketin işlettiği turizm tesisini 16.03.2012 tarihinde davalı şirketin devralması neticesinde bu tarihten sonra davalı şirket bünyesinde çalıştığı, 24.04.2012 tarihinde ise davacının emeklilik nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Hizmet cetveli incelendiğinde davacının sigorta kaydının ilk kez 14.06.1984 tarihinde yapıldığı, davacının değişik işyerlerinde giriş ve çıkışlarının bulunduğu görülmüştür. Sosyal Güvenlik Kurum Başkanlığı Muratpaşa Sosyal Güvenlik Merkezinin 24.04.2012 tarihli yazısında davacının ilk işe giriş tarihi itibariyle yaş haddinden emekli olabilmesi için gerekli olan 3600 gün ve 15 yıllık sigortalılık süresini doldurmuş olduunu ancak yaş şartını yerine getirmediği tespit edildiği bildirilmiştir. Hükme esas alınan raporda ise hizmet süresi hiçbir araştırma ve tespit yapılmaksızın 15 yıl (davacının emeklilik şartı olarak 1984 yılından itibaren sigortalı gün sayısı toplamı) kabul edilerek kıdem tazminatı hesaplanmıştır. Oysa davacının emeklilik şartı olarak yerine getirmiş olduğu 15 yıl ve 3600 gün prim ödemesinin, tümünün davalı işyerinde gerçekleştiğine dair dosyada delil yoktur. Hal böyle olunca davalının cevap dilekçesinde belirttiği tarih aralıkları dikkate alınarak bu tarih aralığında SGK'ya yatırılan prim ödeme gün sayısı fiili çalışma olarak değerlendirilip sadece bu gün sayısına göre belirlenecek kıdem süresi üzerinden kıdem tazminatının hesaplanması gerekir. Yani davacının sezon dışı dönemleri/askı süresi dışlanarak hizmet süresi belirlenip sonuca gidilmelidir. Kaldı ki aynı nedenle aynı işverene karşı dava açan bir başka işçinin dosyasında Manavgat İş Mahkemesinin 17.01.2013 tarih ve 2012/206 E-2013/14 K sayılı kararı ile davacının ücretsiz izinde/sezon dışı dönemleri dışlanarak kıdem tazminatı hesaplandığı da görülmüş olup bu karar Dairemizce onanmıştır. (Yargıtay 7.HD,10.12.2013 tarih ve 2013/16054 E- 2013/21450 K sayılı kararı) Mahkemece eksik incelemeye dayalı olarak davanın kabulüne karar verilmesi hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.