Mahkemesi : Adana 6. İş Mahkemesi Tarihi : 17/01/2014 Numarası : 2012/587-2014/43 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, 5933 sayılı Basın İş Yasasına tabi olarak davalılar C.. g.. ve alt işvereni olan Y..G.. H.. A..da 23/02/2007 tarihinden itibaren çalıştığını, iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak 31/07/2011 tarihinde sona erdirildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve fazla çalışma ücretine ilişkin %5 faiz alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalılar, davacının 23.02.2007-31.07.2011 tarihi arasında Y..G.. H..A.. A.Ş.de çalıştığını, davalı şirketin C.. G.. yayınlayan şirket olduğunu, C.. v.nın ise C.. G..nin sadece imtiyaz sahibi olduğunu, davacının bu bağlamda C..v.. ile hiç bir ilişkisi olmadığından öncelikle davanın C..V..yönünden husumet yokluğu nedeniyle reddi gerektiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, gazetecilik mesleğine giriş tarihi 14/12/2006 tarihi olması nedeni ile dava tarihi itibari ile meslekte 5 yılı bulunmadığından kıdem tazminatı hakkının bulunmadığı, davacının iş akdinin davalılardan C..G...nin Adana bürosunun kapatılması nedeni ile davacının da iş akdinin bitirildiği, bu konuda düzenlenen fesih ve ibraname adlı belgeyi davacının yasal hakları saklı kalmak kaydı ile imzaladığı açık olup davacının 1 aylık ihbar tazminatına hak kazandığı, C..G.. üst işveren olduğu, diğer davalı Y.. H.. A.. B..Yayın AŞ tarafından hazırlanan haberlerin C...G..de haber olarak yer aldığı, her iki davalının davacı alacaklarından müştereken ve müteselsilen sorumluluğunun bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Somut olayda; davacının fazla mesai ücreti alacaklarının ve fazla mesai ücreti alacaklarına ilişkin %5 faiz alacaklarının tahsilini talep ettiği, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının talebi olmadığı halde davacının hafta tatillerinde yaptığı çalışmaların da fazla mesai hesabına dahil edilerek fazla mesai ücreti ve fazla mesai alacağına ilişkin %5 faiz alacaklarının hesabında dikkate alındığı anlaşılmaktadır. Davacının talebi olmadığı halde hafta tatili alacaklarının hesaplanması talep aşımı mahiyetinde olup bu husus HMK.nın 26.maddesine aykırıdır. O halde mahkemece ek bilirkişi raporu alınarak hafta tatili çalışmaları dışlanarak yeniden fazla mesai ücreti alacağı hesaplanmalı, bulunan fazla mesai ücreti miktarı değişeceğinden %5 faiz alacaklarının da belirlenecek yeni fazla mesai ücreti dikkate alınarak hesaplanması gerekmektedir. Hatalı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 17/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.