Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16246 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 33288 - Esas Yıl 2016





Mahkemesi :İş MahkemesiYARGITAY İLAMITaraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:Davacı vekili, ...'nün 10.03.2016 tarih ve 99601485-679-6510 sayılı yazısı ile ödenmediği tespit olunan 2013-2014/ 2014-2015 yıllarına ait öğretim yılına hazırlık ödeneklerinin bordroları düzenlenmek suretiyle eğitim personeline banka kanalıyla ödenmesinin gerektiği belirtilerek ayrıca yine bu müfettiş raporuna istinaden aynı yazı ile müvekkili firmaya toplamda 28688,00 TL idari para cezası kesildiğini, müvekkil işyerinin özel eğitim kurumu olduğunu, özel eğitim kurumunda hizmet veren eğitim personelinin eğitim öğretim tazminat alma hakkı bulunmadığını, 657 sayılı Kanunda eğitim personeline yılda bir defa eğitim öğretim tazminatı verilmesi gerektiğinden bahsettiğini, özel öğretim kurumları yasasında böyle bir düzenleme olmadığını, ... Bakanlığı tarafından Valiliklere gönderilen genelge ile hazırlık ödeneğinin ödenmesi kararının okulların kendi insiyatifine bırakıldığını tüm bu nedenlerle 25732,00 TL idari para cezasının ve kurumun idari para cezasına ilişkin işleminin haksız olduğunu iddia ederek söz konusu müfettiş raporunun tüm içerikleri ile birlikte usul ve yasaya aykırı olması nedeniyle iptaline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, yapılan inceleme sonucu davacı işyeri-okulda 2013-2014/2014-2015 eğitim dönemlerine ait öğretim yılına hazırlık ödeneklerinin ödenmemiş olduğunun tespit edildiğini ve davacı işverene toplam 28.688,00 TL idari para cezası uygulandığını, gerek yasal mevzuat gerekse Yargıtay kararları doğrultusunda söz konusu ödeneğin sosyal hak kapsamında olduğu özel okullarda görev yapan öğretmenlere de işverenleri tarafından ödenmesi gerektiğinin düzenlendiğini, 4857 sayılı Yasanın 92/3. maddesi gereğince teftiş raporunun iptalinin İş Mahkemelerinden talep edilmesi gerektiği düzenlenmiş ise de idari para cezalarının iptali için Kabahatler Yasası kapsamında Sulh Ceza Hakimliklerine başvurulması gerektiğini bu nedenlerle mahkemenin görevsiz olduğunu beyanla davanın reddini istemiştir.Mahkemece, somut olayda uyuşmazlığın idari işleme dayandığı, davalı kurum tarafından tahakkuk ettirilen idari para cezalarına karşı yargı yolunun idari yargı olduğu gerekçesiyle idare mahkemesi görevli olduğundan davanın reddine karar verilmiştir. Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup mahkemece kendiliğinden dikkate alınmalıdır. İş mahkemelerinin görev alanını hakim, tarafların iddia ve savunmalarına göre değil, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesini esas alarak belirleyecektir.5521 sayılı Kanun’un 1. maddesi uyarınca İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş sözleşmesinden veya iş kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının (istisnalar hariç) çözüm yeri iş mahkemeleridir.Somut olayda taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisi bulunmadığı gibi uyuşmazlık iş sözleşmesinden de kaynaklanmamaktadır.4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanunu'nun 20/son maddesi idari para cezalarının genel esaslara göre tahsil edileceğini düzenlemiştir.Buna göre uyuşmazlığın çözümünde genel hukuk mahkemeleri görevlidir. Mahkemece genel hukuk mahkemelerinin görevli olduğu yönünde görevsizlik kararı verilmesi gerekirken idare mahkemesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmesi hatalıdır.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11/10/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.