Mahkemesi : Adana 1. İş MahkemesiTarihi : 17/02/2014Numarası : 2012/116-2014/75 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işyerinde 15.08.2007 tarihinde işe başladığını, ilk önce Atikopta bulunan M.. K.. B..de davalı işverenin personeli olarak, daha sonra davalı L.. K.. alt işvereninden alınarak davalı işverenin kendi kadrosunda çalıştırıldığını, son 4 aya kadar hiçbir şekilde maaş ödemesi yapılmadığını, ücret ve alacaklarının ödenmesini talep etmesi üzerine ödeme yapılmayarak iş akdinin 28.01.2009 tarihinde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ve ücret alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davacının M.. K..Tic.‘de çalıştığı süreden kendilerinin sorumlu olamayacağını, çünkü bayii olan bu şirketle, alt-üst işveren ilişkisinin bulunmadığını, davacının davalı işyerinde 09.04.2008 tarihinde işe başladığını ve 18.02.2009 tarihinde iş akdinin sona erdiğini, davacının işe ardı ardına 3 gün izinsiz ve mazeretsiz gelmemesi nedeni ile tutulan tutanak sonucu Antalya ??Noterliğinin 09.02.2009 tarih ve ....... yevmiyeli ihtarnamesi ile iş akdinin feshedildiğini, davacının mazeret bildirmediğini, davacının iş akdi haklı nedenle feshedildiğinden kıdem ve ihbar hakkı olmadığını, davalı şirkette 1 yılı doldurmadığından kıdem tazminatı hakkının olmayacağını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının İş Kanunun 34/1 maddesi gereğince süresinde ödenmeyen ücret ve genel tatil ücreti alacağı olduğu için iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı iş akdini 28.01.2009 tarihinde feshettiğini ileri sürmüştür. Hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davacının 18.02.2009 tarihine kadar davalı işyerinde çalıştığının kabul edilmesi suretiyle hesaplama yapılmıştır. HMK.'nun 26. maddesi hükmüne aykırı olarak talebi aşar şekilde hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalıdır. 3-Davacının ücret alacaklarının hesabında hükme esas alınan bilirkişi raporunun incelenmesinde; davacının maaş ödemelerine ilişkin banka kayıtlarında görülmekte olan 28.01.2009 tarihli yol masrafı dahil açıklamasıyla yatırılan 494,40 TL’lik ödemenin dikkate alınmadan karar verilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 10/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.