Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15811 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 17885 - Esas Yıl 2014





Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Dava Türü : Alacak Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı şirkete ait otelde resepsiyon görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin haksız nedenle işveren tarafından feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, yıllık izin ve gece çalışma ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, davacının iş akdinin devamsızlık nedeni ile feshedildiğini, tüm maddi taleplerinin kendisine ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne kara verilmiştir. Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Somut olayda davacı işyerinde çalıştığı süre içerisinde 20.00-08.00/09.00 saatleri arasında çalıştığını belirterek fazla mesai talebinde bulunmuştur. Davacı tanıklarından ... “ akşam 20.00 den sabah 08.00 e kadar çalıştıklarını, davalı iş yerinde 2003 yılından 2009 yılına kadar çalıştığı “şeklinde beyanda bulunmuştur. Mahkemece tek tanık beyanı dışında delil ibraz edilemediği, herhangi bir yazılı belge sunulamadığı gerekçesi ile fazla mesai talebi reddedilmiştir. Davacı tanığı 2003-2009 yılları arasında davalı iş yerinde çalışmıştır. Bu nedenle en azından davacının işe girdiği tarihten 2009 tarihine kadar olan dönemde davacının çalışma saatleri ispatlandığından bu tanığın beyanı dikkate alınarak davacının 2009 yılına kadar olan dönemdeki fazla mesai hesabının yapılması ve çıkacak sonuca göre fazla mesai talebi hakkında karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile fazla mesai talebinin reddine karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir. O halde davacı vekilin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 17.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.