Mahkemesi : Adana 1. İş MahkemesiTarihi : 17/03/2014Numarası : 2012/556-2014/162 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine, 2-Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığını, kıdem tazminatının ödendiğini, ancak fazla mesai yapıp hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen ücretinin ödenmediğini iddia ederek alacakların davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacı ile imzalanan sözleşmeye ücrete fazla mesai, hafta tatili ile milli bayram ve genel tatil çalışma ücretlerinin dahil olduğunu, ücretinin de buna göre belirlendiğini savunmuş ve davanın reddini istemiştir. Mahkemece, bilirkişi raporunda hesap edilen alacaklar kısmen hüküm altına alınmıştır. Dosya içinde bulunan belirsiz süreli hizmet sözleşmesinde davacının imzası mevcut olup davacı imza inkarında bulunmamış, işe girerken imzalamış olabileceğini ileri sürmüş ise de, bu iddiasının kabulü için yeterli delil bulunmamaktadır. Sözleşmede kararlaştırılan ücretin asgari ücret üzerinde olduğu ve zaman içinde ücrete zam yapıldığı dikkate alındığında, bu sözleşmeye itibar edilmesi gerekmektedir. Bu nedenle sözleşmedeki fazla mesai, hafta tatili ile milli bayram ve genel tatil çalışma ücretlerinin aylık ücrete dahil olduğuna ilişkin hükme değer verilerek davacının hafta tatili ücreti ile milli bayram ve genel tatil çalışma ücret talepleri reddedilmelidir. Fazla mesai ücreti bakımından ise yıllık 270 saati aşan kısmı verilmelidir. Mahkemece yapılacak iş, ek hesap raporu alıp tüm deliller ile birlikte değerlendirerek çıkacak sonuca göre karar vermek olmalıdır. O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı temyiz harcının istek halinde davalıya yükletilmesine, 01/07/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.