Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 14921 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7769 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi : İznik Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 06/02/2014Numarası : 2012/168-2014/31 Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hüküm, süresi içinde taraflarca temyiz edilmekle, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 01.07.2014 günü belirlenen saatte taraflara tebligat yapıldığı halde gelmedikleri görülerek incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü; 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine, 2-Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı ile yıllık izin ücretinin tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının iş sözleşmesine haklı nedenlerle son verildiğini, yıllık izinlerini kullandığını savunmuş ve davanın reddini istemiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonucu toplanan delilere göre davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiği, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazand??ğı, yıllık izin ücretinin bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı vekili davacının kullanmadığı yıllık izinlerin ücretini talep etmiş, mahkemece istek hüküm altına alınmıştır. Mahkemenin hükmüne esas aldığı bilirkişi raporunda, davacının 17 yıl 11 ay 21 gün çalıştığı tespitinden sonra son yıl çalışmasının 11 ayın üzerinde olması nedeni ile 18 yıl üzerinden yıllık izin süresi hesap edilip kullanılanların mahsubu ile bakiye için ücret hesaba yapılmış ise de, davacının mevsimlik işçi olmadığı, tam yıl esasına göre çalışan bir işçi olduğu ve 1 yılın altında kalan çalışmasının askı nedeni ile olmayıp fesihten dolayı olduğu dikkate alındığında, mevsimlik işçiler için uygulanması mümkün içtihada yanılgılı değerlendirme ile değer verilerek 1 yılın altında kalan son yıl için yıllık izne hak kazandığının kabul edilmesi hatalı olmuştur. Davacının 17 yıllık çalışmasına göre hakettiği yıllık izin süresi tespit edilmeli, kullandıkları mahsup edilerek bakiye yıllık izin süresi için yıllık izin ücreti hesaplanmalıdır. Davacının yıllık izin ücreti taraflar arasında imzalanmış 2011 yılına ait sözleşmede yazılı net 2700,00 TL'sının brütü üzerinden hesap edilmeli ve SGK prim tavanı dikkate alınmadan brüt yıllık izin ücretinin tamamından prim kesintisi ve yine bozma öncesi olduğu gibi gelir ve damga vergisi kesilerek net miktara ulaşılmalıdır. O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, fazla alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, 01/07/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.