Mahkemesi : Karşıyaka 2. İş MahkemesiTarihi : 27/11/2012Numarası : 2010/122-2012/437 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde çalışmakta iken üyesi bulunduğu Türkiye Yol Yapı İnşaat İşçileri (Yol-İş) Sendikası ile davalı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünü temsilen Türk Ağır Sanayi Hizmet Sektörü kamu işverenleri sendikası arasında 01.03.1993-28.02.1995 yürürlük süreli 5. dönem toplu iş sözleşmesi imzalandığını, TİS'in 100. maddesi gereğince 2. yıl zammı ile ilgili 2/b maddesinde kabul edilen ücret zammının davacıya uygulanmadığını, 01.03.1994 tarihinde maddede yer alan ölçülere göre hesaplanan %51,3 oranındaki ücret zammı tüm işçilere uygulanırken, bu zammın mevsimlik işçi statüsünde olan ve fiilen daimi işçi olarak çalışan davacıya uygulanmadığı gibi, takip eden dönemlerde uygulanan TİS'leriyle kararlaştırılan zam oranlarının, bu zam ile mevsimlik işçi olmayanların yükseltilen ücretlerinin üzerine uygulandığım, TİS'in 4. maddesine göre TİS hükümlerinden sendika üyesi tüm işçilerin yararlandırılması gerektiğini, 01.03.1994 tarihinde uygulanmayan %51,3 oranındaki ücret zammı nedeniyle işyerinde aynı işi yapan ve söz konusu zamdan yararlanmış olan işçilerle davacı arasında sosyal yardımlar da dikkate alındığında 750,00 TL civarında maaş farkı oluştuğunu, 2001 yılında mevsimlik işçi statüsünün kaldırılarak tüm işçilerin daimi işçi statüsüne geçirildiklerini, davacı dahil, tüm mevsimlik işçiler daimi işçilerle aynı işi yaptıkları halde, düz işçi kadrosunda gösterilmek suretiyle aynı işi yapan işçilerle arasında tek taraflı ücret farkı oluşturulduğunu iddia ederek ücret farkı, ilave tediye farkı, ikramiye farkı alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Somut olayda, mahkemece davacının mevsimlik işçi olarak çalıştığı döneme ilişkin taleplerinin reddi doğru ise de, daimi işçi olarak çalışmaya başladığı 02.02.2001 tarihinden sonra işyeri kayıtlarında işçi olarak işe alındığı belirtilmesine rağmen yıllık izin belgelerinden inşaat ustası olarak çalıştırıldığı anlaşılmıştır. Bu durumda, davacının derece ve kıdemindeki düz işçi ile inşaat ustasına ödenen ücretler tespit edildikten sonra, daimi işçi statüsünde inşaat ustası olarak çalışılan dönem için hesap yapılarak, fark alacakları olup olmadığı belirlenerek çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve hatalı yorum ile yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 01.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.