Mahkemesi : Mersin 4. İş MahkemesiTarihi : 09/09/2014Numarası : 2013/149-2014/341 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, 2003 Ocak -08.05.2013 tarihleri arası davalı işyerinde hamal olarak çalışıp, işyerine alınmayarak iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı, davacının davalı işyerinde 01.11.2010 tarihinde çalışmaya başladığını, ücretinin asgari ücret olduğunu, iş akdinin devamsızlık nedeni ile haklı olarak feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, ispat yükü kendisinde olan davalı işverenin feshin tazminat ödemesini gerektirmeyecek şekilde haklı nedenle yapıldığını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık, iş sözleşmesinin kim tarafından feshedildiği ve davacının ücretinin ne şekilde ödendiği noktalarında toplanmaktadır. Somut olayda, davacı davalı işveren tarafından iş sözleşmesinin haklı neden olmadan feshedildiğini ileri sürmüş ve iddiasını kanıtlamak için dinlenilmesini talep ettiği altı tanık bildirmiştir. Mahkemece tanıkların sadece ikisinin ifadesine başvurulmuş; onlar da fesih nedeni konusunda görgüye dayalı bilgileri olmadığını belirtmişlerdir. Mersin 5. İş Mahkemesinin 2013/415 Esas ve 2014/162 Karar sayılı dosyasının davacısı, eldeki davanın davacısının akrabası olup aynı işyerinde çalışmış ve iş aktini birlikte feshetmiştir. Anılan dosyada davacının aylık asgari ücret+prim karşılığı çalıştığı ve işi terk ederek kendinin ayrıldığı kabul edilerek hüküm kurulmuş ve anılan karar Dairemizin 25.05.2015 tarih ve 2014/16544 E , 2015/9870 K nolu ilamı ile onanmıştır. Bu nedenle davacının çalışma sistemi, iş sözleşmesinin fesih nedenleri ve prim alıp almadığının tespiti açısından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 241. maddesinin gereğinin yerine getirildiğinden bahsedilemeyeceğinden davacının diğer tanıklarının dinlenerek ve kesinleşen emsal dosya da dikkate alınarak davacının taleplerinin değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir. O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 10.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.