Mahkemesi : Kahramanmaraş İş MahkemesiTarihi : 05/02/2013Numarası : 2007/846-2013/74 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı vekili, davacının, davalı işverenlere ait işyerlerinde 20.03.2002-20.02.2007 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını, haftanın 6 günü 08.00-20.00 saatleri arasında ve hafta tatilleri ile dini bayramlarda 2 gün hariç geriye kalan günlerinde ve resmi bayramlarda çalışmasına rağmen karşılığının ödenmediğini ve yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar vekili, davacı ile davalılar arasında akrabalık bağı bulunduğunu,davacının boş zamanlarında ziyaret amaçlı geldiğinde tüp dağıtımı yapan çalışanlara yardımcı olduğunu, davacının 2003-2005 yılları arasında kendisine ait araç ile Marmaris'te servis şoförlüğü yaptığını, bir kişinin aynı anda iki işyerinde birden çalışamayacağını ve hizmet tespiti davası sonucunun beklenmesi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece davacının kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram genel tatil ve fazla mesai ??creti alacağının bilirkişi raporu doğrultusunda kabulüne karar verilmiş ise de,Kahramanmaraş İş Mahkemesinin 2007/845 Esas ve 2013/73 Karar sayılı hizmet tespiti davasının 10. Hukuk Dairesi'nin 2013/15396 Esas sırasında temyiz incelemesini beklediği anlaşılmaktadır. Hizmet tespit davasında verilen karar eldeki davada verilen kararı etkileyecek nitelikte olduğundan mahkemece hizmet tespit davasında verilen kararın kesinleşmesinin beklenerek hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.