Mahkemesi : Trabzon 2. İş MahkemesiTarihi : 17/12/2013Numarası : 2013/378-2013/217 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı TEİAŞ vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı TEİAŞ vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine, 2-Davacı vekili, davacının davalı TEİAŞ'nin asıl işverenliğinde en son davalı şirkette olmak üzere çalıştığını, garson iken temizlik işçisi yapıldığını, davacının çalışmaya devam ettiğini ancak iki gün izin alarak işe geç gitmesi nedeni ile haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir. Davalı TEİAŞ vekili, davacının iş akdinin alt işveren tarafından devamsızlık nedeni ile haklı olarak feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini, yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir. Diğer davalı şirket ise davaya cevap vermemiştir. Mahkemece istek hüküm altına alınmış, davalılar asıl-alt işveren ilişkisi nedeni ile mütesesilen sorumlu tutulmuştur. Dosya kapsamına göre davacının yemek ve yol yardımından yararlandığı ve bunların her ay bordrosuna yansıtılarak ödendiği sabittir. Kıdem ve ihbar tazminatının hesabına esas ücrete yemek ve yol ücretinin dahil edilmesi yerinde ise de, ödenen yol ve yemek ücretinin toplam miktarı bordroya göre 138,06 TL olduğu halde tanık anlatımına göre 188,10 TL eklenerek yapılan hesaba itibar edilmesi hatalı olmuştur. 3-Davacının yıllık izin ücretinin çıplak ücret yerine yol ve yemek ücreti dahil edilmiş giydirilmiş ücret üzerinden hesaplanması ve netleştirme yapılırken %14 SGK primi ile %1 işsizlik primi kesintisi yapılmayıp sadece gelir ve damga vergisi kesintileri ile yetinilmesi doğru olmamıştır. O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı TEİAŞ'ne iadesine, 17.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.