Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13222 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11030 - Esas Yıl 2016





T.C. YARGITAY 7. Hukuk DairesiMahkemesi :İş MahkemesiDava : Alacak YARGITAY İLAMI Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 14.06.2016 Salı günü belirlenen saatte davalı ... Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili, davacının 02/08/2011 tarihinden iş akdini haklı nedenle feshettiği 27/01/2014 tarihine kadar davalı şirketin ... Sorumlusu olarak bifiil çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle 27/01/2014 tarihinde noterden gönderdiği ihtarname ile iş sözleşmesini feshettiğini, haftanın 6 günü saat 06.30 - 18.30 saatleri arasında milli bayram ve genel tatil günleri dahil çalıştığını, bu çalışmalarının haftanın en az dört günü saat 19.30'a kadar sürdüğünü, yıllık izinlerini kullanmadığ??nı iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının müvekkil şirkette 30/07/2008 tarihinden itibaren çalışmaya başladığını, 06/08/2013 tarihinde davacının işten ayrıldığını, işten çıkış tarihine kadar bölge yöneticisi olarak çalıştığını, işverenin tüm çalışanlarına hafta tatili kullandırıldığını,dini bayram ve ulusal bayramlarda genel tatil günlerinde çalışmadığını; yıllık izinlerini kullandığını, çalışması ve dolayısıyla alacağı mevcut olmadığını, müvekkil şirkette dini bayramlarda çalışma yapılmadığını davacının ücretli yıllık izin ücreti alacağı olmadığını, davacı hak etmiş olduğu izinlerini kullandığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davacının işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, dosyaya sunulan davacıya ait bazı aylara ait ücret bordrolarında fazla mesai tahakkuk ettirildiği ayrıca dosyaya sunulan ve davacı tarafından diğer işyeri çalışanları ile yapılan yazışma örnekleri, e-posta içerikleri ve tanık beyanlarına göre mesaisini kendisinin belirlemediğinin anlaşıldığı, ayrıca davacının bölge yöneticisi olarak son ücretinin brüt 3.550,00 TL olması da dikkate alınarak, fazla mesai yaptığı, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriğindeki delillere göre davacının fazla mesai yaptığına ilişkin kabul yerindedir. Ancak, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 06.30-18.00 saatleri arasında 12 saat çalıştığı kabul edilmiş ise de, 06.30-18.00 saatleri arasındaki çalışma süresi 11,5 saat olup, bundan 1,5 saat ara dinlenme süresinin mahsubu halinde haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı açık iken, haftalık 18 saat üzerinden fazla mesai ücreti hesaplanması hatalı olduğu gibi; 2013 yılı Aralık ayı bordrosunda fazla mesai ücreti tahakkuk ettirildiğinden bu ayın hesaplamada dışlanmaması doğru olmamıştır. O halde davalının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.350,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.