Mahkemesi : Konya 2. İş MahkemesiTarihi : 24/07/2014Numarası : 2012/215-2014/401 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı karşı davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı, davalı işyerinde 22.09.2007-01.09.2009 tarihleri arasında satış elemanı olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız ve geçersiz şekilde feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir. Somut olayda davacının fazla mesai alacağı bilirkişi tarafından tanık beyanları esas alınmak suretiyle yazın 09.00-09.30/23.00-23.30 saatleri arasında çalışıldığının, kışın ise saat 22.30'a kadar çalışıldığının ve haftada 2 gün işe saat 12.30'da gelindiğinin ve 1 gün işten saat 19.00'da çıkıldığının kabulü ile hesaplama yapılmış ve yapılan bu hesaplama mahkemece hüküm altına alınmıştır. Oysa aynı işyerinde çalışıp aynı işi yapan bir işçinin açmış olduğu ve Dairemiz tarafından fazla mesai alacağı yönünden onanan Konya 1. İş Mahkemesinin 2012/86 E.-2014/85 K. numaralı dosyada mevcut olan hesaplamadan farklı olarak davacının haftada 3 gün 10.00-22.00 saatleri, haftada 2 gün 12.00-22.00 saatleri ve haftada 1 gün 10.00-19.00 saatleri arasında çalıştığının ve ayrıca yılda iki defa 3'er günlük kampanya döneminde 4'er saatlik ekstra fazla mesai yaptığının kabulü ile hesaplama yapılmıştır. Mahkemece yapılacak iş yukarıda numarası verilen emsal dosyada fazla mesai ücreti hesaplamasına esas alınan çalışma saatleri dikkate alınmak suretiyle, davacının fazla mesai ücretini yeniden hesaplamaktır. Diğer yandan davacı dava dilekçesinde 10.00-22.00 saatlari arasında çalıştığını beyan etmiş olmasına rağmen, fazla mesai ücreti hesaplanırken davacının 09.00-09.30/23.00-23.30 saatleri arasında çalıştığının kabulü talep aşımı olup 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 26. maddesine aykırıdır. Mahkemece bu hususlar gözetilmeksizin hatalı bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle fazla mesai ücretine hükmedilmiş olması doğru olmayıp bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı-karşı davacıya iadesine, 11.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.