Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1316 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18697 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi : Dörtyol 1. İş MahkemesiTarihi : 28/03/2013Numarası : 2010/413-2013/178 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, iş akdinin işveren tarafından haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve İhbar tazminatı ile fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, kıdem ve ihbar tazminatlarının usulüne uygun olarak hesaplanıp ödendiğini bunun dışında davacının talep edebileceği başkaca alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, 14.12.2012 havale tarihli ek bilirkişi raporunda belirlenen hesaplama doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece karara esas alınan bilirkişi raporunda, davacının alacak taleplerine ilişkin çalışma düzeni tanık beyanlarına göre belirlenmiştir. İşveren taraf birtakım işyeri giriş-çıkış kayıtları ibraz etmiş ve söz konusu kayıtların elektronik giriş-çıkış kayıtları olduğunu iddia etmiştir. Mahkemece davalı tarafın ibraz ettiği söz konusu kayıtlar değerlendirilmeksizin ve işyerinde elektronik giriş-çıkış uygulaması bulunup bulunmadığı araştırılmaksızın,tanık beyanlarına göre yapılan hesaplama dikkate alınarak sonuca gidilmiştir. İşyerinde elektronik giriş-çıkış uygulaması bulunması ve ibraz edilen imzasız giriş-çıkış kayıtlarının elektronik giriş-çıkış sistemine ilişkin olduğunun belirlenmesi halinde, dava konusu fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin alacaklarının bulunup bulunmadığı ve miktarının söz konusu giriş-çıkış kayıtlarına göre belirlenmesi gerekirken, bu konuda araştırma yapılmadan tanık beyanlarına göre belirleme yapılarak sonuca gidilmesi hatalı olmuştur. Yapılacak iş, davalı tarafça ibraz edilmiş olan giriş-çıkış kayıtları taraflara açıkça gösterilerek ve gerekirse bu konuda tanık beyanlarına yeniden başvurularak, işyerinde elektronik giriş-çıkış uygulaması olup olmadığı ve ibraz edilen giriş-çıkış kayıtlarının gerçek durumu yansıtıp yansıtmadığı tereddüte yer vermeyecek şekilde açıklığa kavuşturularak, işyerinde elektronik sistemle giriş çıkış yapıldığının belirlenmesi halinde bu kayıtlara göre fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin alacaklarının belirlenmesi gerekir. Ayrıca kabule göre de, bordrolarda tahakkuk ettirilip ödenmiş olan alacaklar bakımından, ödeme yapılan aylar dışlanması gerekirken söz konusu ödemeler mahsup edilerek sonuca gidilmiş olması hatalı olup, imzasız bordroların karşılığının ödendiği banka kayıtları veya başkaca delillerle tespit edildiği taktirde, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacakları bakımından ödeme yapılmış olan aylar dışlanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru olmamıştır. 3-Karara esas alınan ek bilirkişi raporunda, işveren tarafça yapılan, davacının 08.03.2007 tarihine kadar olan çalışması için 3.665,37 TL kıdem tazminatı ödemesi ve fesih tarihine kadar olan çalışması için de 2.211,31 TL kıdem tazminatı ödemesi mahsup edilerek bakiye kıdem tazminatı belirlenmiştir. Bilirkişi raporunda bakiye kıdem tazminatı belirlenirken, ödeme tarihinden itibaren ödenen miktara faiz yürütülerek mahsup işlemi yapılması gerekirken, faiz yürütülmeden sadece ödeme miktarının mahsup edilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı tarafa iadesine 30/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.