Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi(İş Mahkemesi Sıfatıyla)Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,2-Davacı, davalı işyerinde çoğunlukla şoför olarak, bir dönem ise yıkama yağlama bölümünde emekli olana kadar çalıştığını, haftada bir gün izinli olmak kaydıyla sabah 05.30-06.00 ile akşam 09.00-09.30 saatleri arasında çalıştığını, fazla mesai ücreti ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 20.03.2014 tarihli kararı ile özetle "Davalı ... kamu kurumu olup davacının çalıştığı döneme ait davalı şoförlerinin işe başlama ve bırakma saatlerini gösterir çalışma çizelgesi ve bu dönemde davalı bünyesinde kaç şoförün çalıştığını bildirir kayıtların ve işyeri şahsi sicil dosyası davalı belediyeden, davacının maaşının yatırıldığı banka kayıtları ilgili bankadan getirtilmeli, davacının hangi dönemde şoför olarak hangi dönemde yıkama yağlama bölümüne çalıştığı tereddüte yer vermeyecek şekilde belirlenmeli, tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle davacının yaz ve kış dönemine ait fazla çalışma ücretinin hesaplanması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir." gerekçesi ile bozulmuştur.Mahkeme bozma ilamına uymuş; davalı belediyeden ve davacının maaşlarının yatırıldığı bankadan gerekli belgeler celp edilerek davacının davalı işyerindeki 14/02/1991- 11/09/2006 tarihleri arasındaki çalışma süresi esas alınarak, kış aylarında günde 11,5 saat, yaz aylarında da 12,5 çalışıldığı, kış aylarında haftada 24 saat, yaz aylarında haftada 30 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile davacının fazla mesai ücret alacağı hüküm altına alınmıştır.Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Somut olayda davacı 1991 yılında davalı ...'nda çalışmaya başlamış, 15.06.2004 tarihinde ... arasında çalışan otobüslerde şöforlük yapmış olup 15.06.2006 tarihinde daire şöforü olarak görev almış ve dairede bulunan küçük araçları kullanmıştır.Dinlenen davacı tanığı ... 2007 yılında çalışmış olup davacının çalıştığı dönemle ilgili beyanı bulunmamaktadır. Diğer davacı tanığı ... ise davacının köylüsü olup davacının çalışma koşulları ile ilgili bilgisi sözkonusu değildir.Dairemizden geçen,06.03.2014 tarih 2013/20612 E.2014/5505 K. Sayılı ilamda davacı ile aynı işi yapan davacının şoför olarak belediyeye ait otobüste 6 gün boyunca ortalama 06.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı, ancak bu sürenin tamamında araç kullanmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu bu nedenle davacının günde 3 saat duraklama yaptığı ve sonuç olarak haftada 21 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiş, Dairece bu husus bozma konusu yapılmamıştır. Davacının 15.06.2006 tarihinden sonra daire şöforü olarak çalıştığı dönemde fazla mesai yaptığına ilişkin dosyada delil bulunmamaktadır. Mahkemece yapılacak iş davacının 15.06.2004-15.06.2006 tarihleri arasındaki Maçka-Trabzon arasında yapmış olduğu otobüs şöforlüğü işi ile ilgili olarak Dairemizden çalışma saatleri ile ilgi bozma konusu yapılmayan 06.03.2014 tarih 2013/20612 E. 2014/5505 K. emsal dosyada dikkate alınarak çıkacak sonuca göre karar vermektir.O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, 09.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.