Mahkemesi : İskenderun 2. İş MahkemesiTarihi : 03/07/2014Numarası : 2014/127-2014/276YARGITAY İLAMITaraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,2-Davacı vekili, davacının haftanın 6 günü 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını, arefe günleri ile dini bayramların en az bir günü ve tüm resmi bayram günlerinde de müvekkilinin çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.Davalı Belediye vekili, davacının taşeron firma işçisi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Davalı Şirket vekili, davacının İskenderun Belediyesinin kadrolu işçisi olduğunu, şirketleri nezdindeki çalışmasının bir seneyi bulmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre asıl davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Taraflar arasında davacının ulusal bayram ve genel tatil alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.4857 sayılı İş Kanununun 47 nci maddesinde, Kanunun kapsamındaki işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil yapılmayarak çalışıldığında ise, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunun 2 nci maddesinde ise, resmi ve dini bayram günleriyle yılbaşı gününün genel tatil günleri olduğu açıklanmıştır. Buna göre; genel tatil günleri, 1 Ocak, 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos günleri ile Arife günü saat 13.00’da başlanan üçbuçuk günlük Ramazan Bayramı ve Arife günü saat 13.00’de başlayan dörtbuçuk günlük Kurban Bayramı günlerinden oluşur. Ulusal bayram günü 28 Ekim saat 13.00 ten itibaren başlayan 29 Ekim günü de devam eden birbuçuk gündür. 2429 sayılı Yasanın, 5892 sayılı Yasayla değişik 2 nci maddesi uyarınca da, 1 Mayıs genel tatil günüdür. İşçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmayacağı toplu iş sözleşmesi veya iş sözleşmesiyle kararlaştırabilir. Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde işçi, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını her türlü delille ispat edebilir.Ulusal bayram ve genel tatillerde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.İmzalı ücret bordrolarından, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıt taşımaması durumunda dahi, işçinin bordroda yazılı olanın dışında ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının yapıldığını yazılı delille kanıtlaması imkân dahilindedir. Dairemizce ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde, hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği kabul edilmektedir. Ancak, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Somut olayda davacı, tüm resmi bayram günleri, arife günleri ve dini bayramların en az bir günü çalıştığını iddia etmiştir. Davacı tanıklarından Hamit “Arefe günü çalışıyorduk ancak dini bayram günlerinde çalışma olmuyordu. Resmi bayramlar çalışma oluyordu." şeklinde beyanda bulunmuştur. Davacının diğer tanığı Yusuf ise "Dini bayramlarda çalışma olmazdı ancak arefe günü tüm gün çalıştırıyorlardı. Milli bayramlarda çalışıyorduk." şeklinde ifade vermiştir. Diğer davacı tanıkları işyeri çalışanı olmayıp görgüye dayalı bilgileri bulunmamaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının kabulü ile hesaplama yapılmıştır. Davacı tanık beyanlarına göre davacının dini bayram günlerinde çalışmadığı ortada olduğu gibi davacı dahi dini bayramlarda bir gün çalıştığı iddiasındadır. Gerek davacı talebi aşılmak suretiyle gerekse davacı tanık beyanları değerlendirilmeksizin davacının dini bayram günlerinde çalıştığını kabul eden bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.O halde davalıların bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdırSONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 04.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.