Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10933 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20200 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi : Tokat 1. İş MahkemesiTarihi : 18/06/2013Numarası : 2010/250-2013/255YARGITAY İLAMITaraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili, iş akdinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücretinin ve yıllık izin ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının iş akdinin izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeni ile haklı olarak feshedildiğini, ödenmeyen ücret alacağı bulunmadığını, yıllık izinlerinin kullandırıldığını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davacının iş akdinin davalı işverence haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminat talebin reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretlerinin ödenip ödenmediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.Somut olayda dosyaya sunulan bordroların bazılarında fazla mesai tahakkuku yapılmış olup davacının imzası olmaması nedeni ile bu bordrolara tek başına değer verilmemesi yerinde değildir. Davalı tarafın hükme esas alınan bilirkişi raporuna itiraz ederken 2009 yılından sonra banka kanalıyla ücretlerin ödendiğini, bu döneme ait banka kayıtlarının getirtilmesini talep ettiği anlaşılmaktadır. Davalı tarafından bankaya ödeme yapıldığı savunması bulunduğuna göre mahkemece ilgili dönemlere ilişkin banka kayıtları getirtilerek bordrolarda fazla mesai tahakkuku yapılan ücret miktarlarının ödendiği anlaşılır ise bu dönemlerin fazla mesai ücret hesabında dışlanması gerekmektedir. Bu yön düşünülmeden eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 03.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.