Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10748 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 12176 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi : İzmir 2. İş MahkemesiTarihi : 24/09/2014Numarası : 2013/887-2014/440YARGITAY İLAMITaraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı S.. A.. vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 02.06.2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı S.. A.. vekili Av.E.. A.. geldi. Karşı davacı ve davalı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı S.. A.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,2-Davacı, davalıların birlikte işlettikleri .. Cafe isimli işyerinde en son 1800,00 TL net ücret ile çalıştığını, fazla çalışma ve genel tatil çalışmaları karşılığı ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı A.. Y.. vekili, davacının işyerinden ayrılırken tüm alacaklarını aldığını, davalı S.. A..'ın, yaklaşık 20 yılın üzerinde bir süreden beri işletmeyi işlettiğini ancak resmi olarak .. Büfe'nin işletme hakkını davalı Sinan'a, 28.09.2011 tarihinde imzalanan sözleşme ile devredildiğini, bu nedenle husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir. Davalı S.. A.. vekili, alacakların zamanaşımına tabi olduğunu, davanın diğer davalıya yöneltilmesi gerektiğini, işveren vekili olarak hareket ettiğini, davacının büfede asgari ücret ile çalıştığını, iş sözleşmesini davacının sonlandırdığını savunarak davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu uyarınca davacının işyerinde personelden sorumlu konumunda çalışıp son dönemde aylık net 1.800,00 TL ücret ile çalıştığı, davacının genel tatil ve fazla çalışma karşılığı ücretlerinin ödenmediğinden bahisle yaptığı feshin haklı nedene dayandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından özellikle ilgili meslek odalsından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir. Somut olayda davacının davalı işyerinde ne iş yaptığı tartışmasız bir şekilde belirlenmemiştir. Dinlenen tanık beyanları bu hususta yetersizdir. Dolayısıyla mahkemece öncelikle fesih tarihinde davalı işyerinde, davacının ne iş yaptığı açıkça tespit edilmelidir. Davacının ne iş yaptığı tespit edildikten sonra meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından özellikle ilgili meslek odasından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir. O halde davalı S.. A.. vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı S.. A.. yararına takdir olunan 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı S.. A..'a verilmesine, temyiz harcının istek halinde davalı S.. A..'a iadesine, 02.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.