Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10722 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 17069 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Alanya İş MahkemesiTarihi : 26/06/2014Numarası : 2012/477-2014/464YARGITAY İLAMITaraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, iş akdinin davalı tarafından haksız şekilde feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.Davalı, davacının iş akdinin istifa nedeni ile sona erdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin davalı tarafından feshinin haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Dairemizce aynı gün incelemesi yapılan aynı işveren aleyhine açılan işçilik alacağı konulu 2015/17061 Esas sayılı dosyasında aynı işyerinde çalışan işçinin fazla mesai alacağı hesaplanırken antre kullanmadığı kabul edilmiş, dava dosyamızda ise antre kullandığı kabul edilmiştir. Mahkemece tanıkların ayrıntılı beyanları alınarak davalı işyerinde antre kullanılıp kullanılmadığı konusundaki çelişki giderilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.3- Davalı işyerinde haftanın 7 günü çalışıldığı tanık beyanları ile sabit olup mahkemenin de kabulündedir. Davacı fazla mesai alacağı yanında hafta tatili alacağını da talep etmiş ise de, pazar günü çalışmasının 7,5 saati aşan 3 saatlik kısmının da fazla mesai hesabında değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 01/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.