Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10543 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 4523 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi : İş MahkemesiDava Türü : AlacakTaraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.2-Davacı vekili, davacının sigorta primlerinin gerçek ücreti üzerinden ödenmesini ve fazla çalışma ücret alacaklarını talep etmesi nedeniyle işverenin "çaışacaksan böyle çalış, yoksa çık git" demesi üzerine işten ayrılmak zorunda kaldığını öne sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin, resmi bayram (genel tatil) ücreti, hafta tatili ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini talep etmiştir.Davalı, davacının ücretini yetersiz bulduğu için işten ayrıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.Mahkemece, rapor doğrultusunda davanın, kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.Fazla çalışmanın belirlenmesinde, 4857 sayılı Yasanın 68 inci maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin de dikkate alınması gerekir. Somut olayda; davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı taraflar arasında çekişmeli olup, fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda husumetli davacı tanığının beyanına itibarla davacının fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Davacı tanığının aynı konuda işveren aleyhine açmış olduğu davası mevcut olduğundan bu beyana ihtiyatla yaklaşılması gerektiği açıktır. Yargıtay 22. Hukuk Dairesi'nin 28.04.2015 tarih ve 2015/10190 Esas ve 2015/15460 Karar sayılı ilamı ile davalı işyerinde davacının çalıştığı dönemde haftanın 7 günü 08.00-19.00 arası 1.5 saat ara dinlenme ile çalışıldığı kabul edilmiştir. Mahkemece, bilirkişiden yeniden rapor aldırılarak bu çalışma şekline göre ve usuli kazanılmış hak da gözetilerek fazla çalışma alacağının hesaplattırılması gerekir.Ayrıca, dosya içerisinde davacı tarafından imzalı ve ihtirazi kayıt içermeyen ücret bordroları bulunmakta olup, bazı aylarda ( örneğin 2012 yılının Ocak ayına ait ücret bordrosunda ) fazla çalışma ücretinin zamlı olarak tahakkuk ettirildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, imzalı ücret bordrolarında zamlı fazla çalışma tahakkuku bulunan aylar dışlanmadan yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması da hatalı olmuştur. O halde, davalı tarafın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 28.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.