Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1034 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20442 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Adana 5. İş MahkemesiTarihi : 28/05/2013Numarası : 2012/109-2013/345 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı vekili, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının çalışma süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı, Haziran 2002 tarihinden itibaren davalı iş yerinde çalıştığını iddia etmiş, mahkeme ise davacının sadece davalı üniversitenin taşeronu olan T.. İnş. Tem. Tur. Taah. Ve Tic. Ltd. Şti. yanında çalıştığı 01.03.2008-27.03.2010 tarihleri arasındaki süreyi çalışma süresi kabul ederek, tazminat ve alacakları bu süreye göre hesaplamıştır. Ancak davacının 06.05.2002-30.06.2002 tarihleri arasında 11040043 sicil nolu iş yerinde çalışmasından sonra özellikle 24.11.2006 -29.02.2008 tarihleri arasında aralıksız olmak üzere girdi çıktı gösterilmek şeklinde çeşitli sicil nolu iş yerlerinde çalıştığı SGK hizmet cetvelinden görülmektedir. Böyle olunca davacının daha önce çalıştığı görülen iş yerlerinin SGK'dan hangi iş yerleri olduğu ve işverenlerin davalı üniversitenin alt işvereni olup olmadığı konusunda araştırma yapılmalıdır. Davacının SGK kaydında görülen iş yerlerini işleten işverenler davalı üniversitenin alt işvereni ise ve çalışma davalı üniversiteye ait işyerinde geçmiş ise bu sürelerde de hak kazanılacak tazminat ve alacaklardan asıl işveren olarak davalı üniversitenin sorumlu olacağından kuşku duymamak gerekir. Mahkemece bu husus göz ardı edilerek eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 27/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.