Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10304 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24573 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Gerede Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 10/05/2013Numarası : 2010/803-2013/242 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işyerinde 01.04.2002 tarihinde çalışmaya başladığını, operatör olarak asgari ücretle çalıştığını, SSK primlerinin düşük ücret üzerinden gösterildiğini, fazla mesai ücretlerinin sigorta primlerini yansıtmadığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödemediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, kdv iadesi ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, dava dilekçesine karşı cevap vermemiştir. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 7 yıl çalıştığı işyerinden haklarını bırakarak ayrılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, ibranamenin matbu olması, bazı kısımların sonradan doldurulması hususları dikkate alındığında davacının davalı tarafından işten çıkartıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Fesihten sonra alınan ibranamede davacıya kullanılmayan yıllık izin ücreti olarak 118,00 TL ödendiği görülmektedir. Hüküm altına alınan yıllık izin ücreti alacağından bu miktarın mahsup edilmesi gerekirken bu miktarın dikkate alınmaması hatalıdır. 3-Davacı dava dilekçesi ile hafta tatili alacağı istememiş 01.06.2011 harç tarihli ıslah dilekçesi ile bu istekte bulunmuştur. Hafta tatili alacağına ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalıdır. 4-Davacı taraf ilk bilirkişi raporuna itiraz etmemiş, ayrıca ıslah dilekçesi ile de bu bilirkişi raporunu kabul etmiş, bu bilirkişi raporunda davacının haftalık 9 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Fazla çalışma süresi olarak bu raporun dikkate alınması gerekirken davalının itirazı üzerine alınan ve davacının 9 saatin üzerinde fazla çalışma yaptığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya göre belirlenen fazla çalışma ücretine hükmedilmesi hatalı olup ayrı bir bozma sebebidir. 5-Davacı dava dilekçesi ile kısmi dava açmış olup 01.06.2011 harç tarihli ıslah dilekçesi ile dava konusu isteklerini artarmıştır. Islahla artırılan kısımlar için ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.