Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9031 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 219 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2009/135939MAHKEMESİ : Gaziantep 3. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/12/2008NUMARASI : 2007/153 (E) ve 2008/483 (K)Suç : Hırsızlık (Yağma)Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan zamanaşımı süresinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiş,Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-) Oluş ve dosya içeriğine göre; sanıkların olay tarihinde yolda yürümekte olan yakınanları “arkadaşımızın kız kardeşine laf atmışsınız birde numara bırakmışsınız” diyerek parka götürmek istedikleri, yakınanların gitmek istememeleri üzerine bıçak gösterdikleri, bunun üzerine yakınanların sanıklar ile birlikte parka gittikleri, burada sanıkların rehberlerine bakacaklarını söyleyerek yakınanların telefonlarını istedikleri, yakınanlar U.. Ö.. ve M.. B..'un telefonlarını aldıkları, sanıkların yakınanlar U.. Ö.. ve M.. B..'a “arkadaşınıza güveniyor musunuz, biz birlikte giderek kız ile yüzleştireceğiz eğer olumsuz bir durum olmazsa telefonlarınızı iade edeceğiz” diyerek yanlarına yakınanM.. A..'ıda alarak Yazıcık mahallesine gittikleri, burada sanıkların yakınan M.. A..'a “sen bekle biz kızı alıp geleceğiz” dedikleri, yakınanın telefonları bırakın dediğinde ise “biz geleceğiz” diyerek ayrıldıklarının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin nitelikli yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yakınanların sanığı suçtan kurtarmaya yönelik sonraki beyanlarına dayanılarak, suç vasfında yanılgıya düşülerek, yazılı biçimde hüküm kurulması, 2-) TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde hükmolunması,3-)Sanıklardan, neden oldukları yargılama giderlerinin ayrı ayrı alınması gerekirken, “eşit olarak” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. Ö.. savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.