Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8589 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 382 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2009/143756MAHKEMESİ : Mustafakemalpaşa Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 24/02/2009NUMARASI : 2005/817 (E) ve 2009/89 (K)Suç : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Mustafakemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin 17.07.2003 günlü, 2003/162-2003/497 sayılı hükümlülük kararının, hükümlüler Y.. B.. ve R.. O.. tarafından temyiz edilmeksizin adı geçen hükümlüler yönünden kesinleştiği; anılan kararın sanıklar A.. B.. ve M. S.savunmanları tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 17.10.2005 gün ve 2004/17927-2005/13129 sayılı ilamıyla özetle “5237 sayılı TCK’nın 7. maddesi, 5252 sayılı Yasanın 5349 sayılı Yasayla değişik 9.maddesi uyarınca, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi ve bozmadan temyiz etmeyen sanıklar Y.. B.. ve R.. O..'ın da yararlanmasına” denilerek bozulmasına karar verildiği ve Mahkemece yeniden yargılama yapılıp bozmaya uyularak, bozma ilamından hükmü temyiz etmeyen hükümlüler de yararlandırılarak 24.02.2009 günlü kararın verildiğinin anlaşılması karşısında; hükümlüler hakkında verilen hükmün, uyarlama kararı olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun hükümlüler tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda hükümlülerin,temyize gelmeyen 2 suç arkadaşıyla birlikte yakınana ait otomobilin sağlam kapı kilidini zorlamak suretiyle hırsızlık yaptıkları ve bu işlem sırasında anahtar ya da başka bir aleti anahtar gibi kullandığına ilişkin kanıt bulunmadığının anlaşılması karşısında; eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. maddesine uyduğu gözetildikten sonra, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, hükümlülerin yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, hükümlülerin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 53. maddelerine karşılık 765 sayılı TCK'nın 493/1-son, 522. maddelerine uyan eylemleri nedeniyle denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenip uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, hükümlüler Y.. B.. ve R.. O.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 28.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.