Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 8091 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23996 - Esas Yıl 2011
Tebliğname No : 6 - 2010/343041MAHKEMESİ : Malatya 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 28/12/1992NUMARASI : 1992/124 (E) ve 1992/170 (K)Suç : YağmaYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 25.10.2011 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Hükümlünün tebligat tarihinde adresten ayrılmış olması nedeniyle 15.06.2010 tarihinde yapılan tebligatın geçersiz olduğu ve temyizin süresinde olduğu kabulü ile yapılan incelemede;Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir,Ancak;1- 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki Kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek 5237 sayılı Yasaya göre yağma suçunun yanı sıra özgürlüğü kısıtlama suçunu oluşturan eylem nedeniyle verilecek temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ve artırım oranının takdiri için duruşma açılarak hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,2- Yakınanı araç içinde istemi dışında bir süre tutarak zorla alıkoyan ve daha sonra el, kol ve ayaklarını bağlayarak tenha mahalde bırakan sanıkların eyleminin, 5237 sayılı Yasaya göre yağma suçunun yanı sıra özgürlüğü kısıtlama suçunu da oluşturduğunun gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, hükümlü E.. Ü.. savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında hükümlü lehine uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 24/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.