Tebliğname No : 6 - 2006/301210MAHKEMESİ : Ankara 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/07/2006NUMARASI : 2006/143 (E) ve 2006/296 (K)Suç : YağmaYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 27.09.2011 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-5237 sayılı TCK’nın 150/2.maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramı, anılan yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olup, suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerçekten az olan şeylerin alınması durumunda, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabilecektir. Buna göre alınan eşyanın değerinin gerçekten az olması veya değersiz olmasının yanı sıra sanığın suç yolunun başından beri kastını bu miktara özgülemesi halinde somut olayın özellikleri de gözetilerek 5237 sayılı Yasanın 150/2 .maddesinin takdiri mümkünken, yakınandan bıçak zoru ile miktar belirtmeksizin üzerindeki parasını isteyen, bundan olumsuz yanıt alması üzerine de yakınanın mahkemede de kabul ettiğini söylediği kolluk beyanlarına göre telefonunu ve 150 TL parasını alan sanık hakkında koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı Yasanın 150.maddesi uygulanarak cezasında indirim yapılması,2-Katılan vekili olduğunu söyleyen Av.A.D.’nun dosya içerisinde katılan vekili olduğuna ilişkin vekaletnamesinin bulunmadığı gözetilmeden, avukatlık ücretine karar verilmesi,3- Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık R.. G.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.