Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7228 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22267 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanık ...'ın 23/12/2008 tarihli dilekçesi ile temyiz edilmek üzere gerekçeli kararın kendisine tebliğini istemiş olduğu, gerekçeli kararın sanığa tebliğ edilmediği anlaşılmışsa da sanık savunmanına gerekçeli karar tebliğ edildiğinden ve yasal süresinde de kararı temyiz ettiğinden, bu husus esasa etkili bir eksiklik olarak görülmemiştir.Sanık ...'ün ... .Asliye Ceza Mahkemesinden verilme 26.07.2006 tarihli kesinleşmiş 2005/427 Esas, 2006/581 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan cezası bulunan sanık hakkında, koşulları bulunduğu halde, 5237 sayılı TCY’nın 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması, sanık ...'ın önceden aldıkları karar uyarınca diğer sanık ile birlikte hırsızlık suçunu işlediklerinin anlaşılması karşısında hakkında, aynı Yasanın 37/1.maddesi yerine, 39/1.maddesi uyarınca yardım eden sıfatı ile hüküm kurulması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedenleri yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; Sanıkların TCK’ nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile sanıklar ... ve ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak yerine, “Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına” cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.