Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 686 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16457 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermek, işyeri dokunulmazlığını ihlalHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I- Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Hırsızlık suçu yönünden uzun süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da mahkum oldukları hapis cezası ertelenen sanıklar için aynı maddenin 1-c fıkrası uyarınca da kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın uygulanmamasına karar verilmemiş ise de, bu husus hükümlülüğün yasal sonucu olarak infaz aşamasında dikkate alınması olanaklı görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Yarg??lama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “eşit olarak” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “yargılama giderinin sanıklar ... ve ...'dan eşit olarak tahsiline” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “Sanıklara sebebiyet verdikleri yargılama giderinin ayrı ayrı yükletilmesine” cümlesi yazılmak suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II- Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-) Kurulan hükümde uygulama maddesinin TCK'nın 116/2-4. maddesi yerine aynı kanunun 116/4 olarak gösterilmesi,2-) İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlendiği halde 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi ile cezada arttırma yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,3-) Katılana ait işyerine girerek hırsızlık yapan sanıkların, işyerine girmesinin 5237 sayılı TCK'nın 116. maddesinde tanımlanan işyeri dokunulmazlığını bozmak suçu yönünden "müstakil bir zarar" yaratmadığı dikkate alındığında; işyeri dokunulmazlığını bozmak suçundan uygulama yapılırken, "zarar tazmin edilmediğinden" biçiminde somut olay ile örtüşmeyen ve "takdire" dayanılırken de 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinde yer alan "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" müessesesinde, sanıklar yönünden yasanın öngördüğü objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeden, cezaların bireyselleştirilmesine yönelik kabul edilen ölçütlerle çelişir şekilde 5271 sayılı CMK'nın 231/5-14. madde ve fıkralarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.